Uroczystość rozpocznie się o godzinie 18, w Domu Historii i Tradycji Ludowej „Organistówka” w Różance. Godzinę wcześniej, o godz. 17, w miejscowym kościele pw. św. Augustyna, odbędzie się recital poezji Stefana Sidoruka w wykonaniu Jacka Króla przy akompaniamencie Dariusza i Luizy Drzazgów oraz Piotra Selima. Organizatorem wystawy i recitalu jest Urząd Gminy Włodawa. Kuratorem wystawy jest dr Marek Bem.- Jest bardzo ważne, aby ciągle przypominać twórczość i sylwetkę Stefana Sidoruka – mówi kierownik referatu kultury, oświaty, sportu i turystyki UG Włodawa Marta Wawryszuk. – Był on osobą niezwykle utalentowaną i pozostała nam po nim niezwykła twórczość. Dobrze, że mamy miejsce, w którym możemy wyeksponować to, co nam pozostawił – tomy opowiadań, poezji, ale i obrazy. Otwarcie wystawy celowo odbędzie się 15 kwietnia, bo jest to czwarta rocznica śmierci i nie wyobrażamy sobie innego wspomnienia artysty jak publiczne prezentowanie jego twórczości.
Stefan Sidoruk, nazywany już za życia Królem Nadbużańskich Poetów, urodził się 3 sierpnia 1919 roku w Stawkach, w rodzinie rolnika i zarazem wiejskiego kowala. Ukończył 7 klas Szkoły Powszechnej w Różance i zespół Przysposobienia Rolniczego. W 1936 włączył się w nurt przedsięwzięć amatorskiego zespołu teatralnego, działającego w Stawkach przy Związku Młodzieży Wiejskiej. W czasie II wojny światowej, w celu uniknięcia wywiezienia do Niemiec na przymusowe roboty, podjął pracę jako robotnik leśny. Tuż po wyzwoleniu, w 1945 roku, wznowił w swoim środowisku amatorską działalność teatralną. Był reżyserem zespołu, który do 1980 roku prezentował widowiska obrzędowo-religijne, w tym wielokrotnie „Wesele różanieckie” oraz „Balladę wigilijną”. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. w prestiżowym Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Jana Pocka otrzymał: pierwszą nagrodę w 1975, drugą – w 1997, trzecią – w 1983 i 1993 roku. W Turnieju Jednego Wiersza organizowanym przez Zarząd Główny STL uzyskał w 1982 roku wyróżnienie, a w konkursie „Moja wieś dawniej i współcześnie” uhonorowano go trzecią nagrodą (Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie, 1975). W Konkursie Poetów Ludowych Kurii Diecezjalnej w Lublinie zdobył w 1988 roku drugą nagrodę, a w 1989 trzecią. W 1978 roku otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a także Medal 40-lecia PRL, odznaki: „Zasłużony Działacz Kultury” (1977) i „Zasłużony Pracownik Rolnictwa” (1973) i odznaczenie „Za zasługi dla województwa chełmskiego” (1983) oraz szczególnie cenną dla chłopskich twórców Nagrodę im. O. Kolberga, za zasługi dla kultury ludowej (2002). Jego dorobek jest różnorodny, napisał wiele wierszy, gawęd, anegdot oraz kilka powieści wspomnieniowych. Utrwalił przebieg niektórych świąt religijnych oraz zwyczajów i obrzędów – jasełek, herodów, wesela i prządek. Sporadycznie pisał fraszki. Był autorem dwujęzycznym, wypowiadającym się w języku polskim i ukraińskim. Ponadto zajmował się malarstwem pejzażowym i korzenioplastyką. Zmarł 15 kwietnia 2012 roku.
