Z dziejów
„W 1904 r. właścicielem gruntu o powierzchni mórg 3 w kolonii Babsk był Piotr Mantej, a po jego śmierci majątek otrzymało 12 dzieci (6 synów i 6 córek) oraz owdowiała żona (…) 1912 r. „Kurier Lubelski” podaje wiadomość, że p. Eligiusz Babski, wł. majątku Wola Wereszczyńska w pow. włodawskim zaproponował Bankowi Włościańskiemu nabycie dóbr tych na parcelację. Pan E. B. złożył podobną taką deklarację już przed pół rokiem, cofnął ją jednak, a obecnie podał ponownie (…) W 1926 r. właścicielem ziemi w Babsku był Lejzor Lindenbaum”.
A. Wawryniuk, Monografia powiatu włodawskiego, Chełm 2010
W gminie i sołectwie
„W 1943 r. miejscowość należała do gminy Wola Wereszczyńska. Miała 410 mieszkańców (…) Wyciąg z powiatowego wykazu okręgów w związku z sumarycznym spisem ludności cywilnej z dnia 14 lutego 1946 r. podaje, że w skład sołectwa Babsk wchodziły kolonie: Babsk, Olszowo, Zarudka i Elów (…) Według danych gminy Wola Wereszczyńska w 1947 r., w Babsku mieszkało 181 osób. Należało do nich 1090,64 ha ziemi”.
A. Wawryniuk, Monografia powiatu włodawskiego, Chełm 2010
Zasadzka „Ordona”
„13 listopada 1944 r. w okolicach wsi Babsk „Ordon” organizuje zasadzkę, w którą wpada jadąca na aresztowania grupa milicjantów z Wytyczna, wraz z tamtejszym Komendantem Wojennym Armii Czerwonej. Pod silnym ogniem broni maszynowej ginie 7 milicjantów i dowodzący nimi Sowiet. Wg relacji świadka tej akcji, żołnierza placówki AK w Sosnowicy – Józefa Kujawskiego, po walce partyzanci zlikwidowali jednego z furmanów; drugiego puszczono wolno”.
podziemiezbrojne.blox.pl
Cmentarze i mogiły
„13 VIII 1943. Żandarmi zastrzelili mężczyznę o nazwisku Aleksander Kujawski, ur. 1911 i drugiego mężczyznę o nieustalonym nazwisku. Zarzucono im współpracę z partyzantami. (…) 14 VIII 1943. Hitlerowcy zastrzelili kobietę w jej własnym mieszkaniu. Zginęła Emilia Zabłocka z d. Kujawska”.
A. Wawryniuk, Monografia powiatu włodawskiego, Chełm 2010
Na trasie rowerowej „Szlak jezior”
„Zadaszenie PPN w Babsku – znajduje się w uroczysku Zarudka, wywodząc nazwę od właściciela Zarudzkiego. W tym miejscu na przełomie XIX i XX wieku Zarudzki wybudował dwór i zabudowania folwarczne. Utrzymywał się głównie z przerobu drzewa w tartaku. Uważny turysta jeszcze dziś zauważy ślady po majątku”.
Przewodnik turystyczny „Urszulin”, publikacja wydana w ramach projektu „Urszulin – po pracy, Polesie”, Urszulin 2012
