Cześć! Wszechwładnemu

24 listopada Kościół katolicki przeżywał uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. W lubelskiej świątyni pw. Chrystusa Króla przy ul. Ponikwoda 32 już od piątku, 15 listopada, odprawiano nowennę, żeby przygotować wiernych do odpustu.


Na zakończenie sumy odpustowej w tej parafii, w ostatnią niedzielę o godzinie 12 odnowiono złożony przed trzema laty akt przyjęcia Jezusa Chrystusa na Króla i Pana. Była to okazja do podziękowania za łaski, jakich Chrystus udziela każdego dnia całej wspólnocie parafii. Szczególnym darem dnia odpustu była możliwość darowania wszystkich kar doczesnych tym, którzy z czystym sercem przyjęli Komunię św. i pomodlili się w intencjach polecanych przez Papieża.

Dogmat o jedności ludzkiej natury

Idea Chrystusa Króla stała się dominująca w chrześcijaństwie od IV wieku, po ogłoszeniu przez sobór nicejski w 325 roku dogmatu o jedności Boskiej natury. Jednak do Kościoła święto wprowadził dopiero 25 listopada 1925 roku Pius XI. 11 grudnia 1925 roku encyklika „Quas Primes”, w której papież sformułował program odnowy świata katolickiego, a przez niego i całej ludzkości, rozszerzyła je na cały Kościół.

Najpierw święto obchodzono w ostatnią niedzielę października, ale reforma soborowa z 1969 roku przeniosła uroczystość na ostatnią niedzielę listopada. Papież nakazał, aby we wszystkich kościołach, tego dnia, po nabożeństwie głównym, była odmawiana, przed wystawionym Najświętszym Sakramentem litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu. U Ewangelików, święto nosi nazwę Niedzieli Wieczności.

Jest, to ostatni przed adwentowym wyciszeniem, mocny akord roku liturgicznego.

Królestwo moje nie jest z tego świata

Geneza kultu Chrystusa jako króla sięga już Starego Testamentu, zapowiadającego przyjście Mesjasza, króla, potomka Dawida. Uznanie Jezusa za króla jest więc w chrześcijaństwie naturalną konsekwencją, gdyż pochodził on wprost z królewskiego rodu Dawida. Najważniejszą biblijną przesłanką do uznania tego tytułu jest scena przesłuchania Jezusa u Piłata opisana w Ewangelii św. Jana.

– „A więc jesteś królem?” – zapytał Piłat. „Tak jestem królem. Królestwo moje nie jest z tego świata” (J.18, 33-40) – odpowiedział Pan Jezus. Królowanie Boga, wysławiane w psalmach – obecne w zmartwychwstałym Chrystusie – rozciąga się na wszystkich, którzy wraz z apostołami w niego uwierzyli. Królestwo to wkracza w nasze codzienne życie, gdy modlimy się słowami „Ojcze nasz, któryś jest w niebie (…) przyjdź Królestwo Twoje…”.

W ikonografii dla ukazania treści panowania Chrystusa posłużono się symboliką zapożyczoną z formuły cesarskiej. Wyposażono Go w atrybuty imperatora, zwycięzcy i naznaczono znakami ludzkiej potęgi. Chrystus Król już od starożytności przedstawiany jest jako Pantokrator, czyli Wszechwładca zasiadający na tronie, mający ziemię pod nogami lub trzymający glob ziemski w dłoni. Tak przedstawiają Jezusa dawne ikony i mozaiki. Wszechmogący Jezus przedstawiany jest zwykle w pozycji stojącej lub siedzącej na tronie.

Tak też pokazany jest w Apokalipsie – zasiadający na tronie Pan, któremu oddawana jest cześć. Na krzyżu Chrystusa widniał napis: „Jezus Nazarejczyk Król Żydowski.” (J.19, 19), a ukrzyżowany z nim łotr prosił tuż przed śmiercią: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy będziesz w swoim królestwie” (Łk.23, 42). Tradycja siedzącego na tronie Jezusa z otwartym Pismem Świętym w lewej ręce i uniesioną w geście błogosławieństwa prawą dłonią przetrwała do dzisiejszych czasów. W prawosławnych szkołach malowania ikon, powszechne jest poprzedzenie procesu tworzenia postem i modlitwą.

Wspomniana już lubelska parafia pw. Chrystusa Króla, została erygowana 21 listopada 2010 roku. Kościół wznosi się na terenie cmentarza parafialnego, założonego w 1868 roku w dzielnicy Kalinowszczyzna. Przy parafii, liczącej obecnie 5003 wiernych, działają liczne grupy modlitewne, w tym m. in.: Legion Maryi, Oaza rodzin, Duszpasterstwo młodzieży, Krąg Biblijny, Akcja Katolicka, Parafialny Oddział Caritas, Koło Żywego Różańca, schola, Rada Duszpasterska oraz Służba Liturgiczna Ołtarza, dla której uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata jest świętem patronalnym. Elżbieta Kasprzycka

News will be here