Zbliża się „godzina łaski dla całego świata”, która przypada 8 grudnia między godziną 12 a 13 w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Dzień ten w Kościele katolickim łączy się z objawieniem Matki Bożej, które miało miejsce 8 grudnia 1947 r. w Montichari we Włoszech.
Historia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu, ogłoszonego uroczyście 8 grudnia 1854 r. przez Piusa IX, jest bardzo długa. Już od pierwszych wieków chrześcijaństwa liczni teologowie i pisarze wskazywali na wyjątkową rolę i szczególny wybór Maryi spośród wszystkich ludzi.
Z tego nurtu wyrosło przekonanie, że Maryja była poczęta w łasce uświęcającej, wolna od wszelkich konsekwencji wynikających z grzechu pierworodnego, np. śmierci, stąd w Kościele obchodzona jest też uroczystość Jej wniebowzięcia, a nie śmierci. Uzasadnieniem ogłoszenia dogmatu stały się słowa, jakie wypowiedział Archanioł Gabriel, zwracając się do Maryi w czasie Zwiastowania: „Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą …”
Pierwsze teksty chrześcijańskie niewiele mówią o Maryi. Dopiero sobór w Efezie w 431 r. nazwał ją „Matką Bożą”. Święto Poczęcia Maryi ustanowiono w VII w. w Kościele greckim, a w VIII w. w Kościele łacińskim. Dopiero w 1477 r. papież Sykstus IV ustanowił w Rzymie święto Poczęcia Niepokalanej. Dzieje kultu Niepokalanego Poczęcia zostały podane w bulli wydanej 8 grudnia 1661 r. przez papieża Aleksandra VII. Jednak dopiero papież Klemens XI ustanowił w 1708 r. dzień 8 grudnia jako święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny.
Czas objawień
W Lourdes we Francji, w 1858 r., Matka Boża potwierdziła ogłoszony 4 lata wcześniej dogmat o Niepokalanym Poczęciu. Bernadecie Soubirous przedstawiła się podczas objawienia, mówiąc: „Jestem Niepokalane Poczęcie”. Podobnie przy objawieniach w Fatimie w Portugalii, które rozpoczęły się w 1917 r. Maryja, ostrzegając ludzkość przed komunizmem, stwierdziła „Na końcu, moje Niepokalane Serce zatriumfuje”. W 1947 r. Matka Boża objawiła się jedenaście razy w Montechiari we Włoszech pielęgniarce Pierinie Gilli, a w dniu swego święta, przypadającego 8 grudnia, powiedziała: „Pragnę, aby każdego roku w dniu 8 grudnia w południe obchodzono uroczyście godzinę łaski dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie ześlę wiele łask dla duszy i ciała. Będą masowe nawrócenia”. Dusze zatwardziałe poruszone łaską Bożą znów staną się wierne i miłujące Boga. Według słów Matki Bożej Pan Jezus okaże niezmierzone miłosierdzie tym, którzy będą modlić się za bliźnich. Jeśli ktoś nie może pójść do kościoła, może w tej godzinie modlić się w domu.
Polski kult
Kult Niepokalanego Poczęcia powszechny był już w dawnej Polsce. Za namową kanclerza Jerzego Ossolińskiego król Władysław IV Waza chciał ustanowić Order Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Istniały również bractwa NMP. Pierwszy polski zakon męski – Zakon Księży Marianów Najświętszej Marii Panny, został założony w 1673 roku przez pijara, św. o. Stanisława Papczyńskiego w Puszczy Korabiewskiej pod Warszawą. Olbrzymią rolę w szerzeniu kultu Niepokalanego Poczęcia Maryi odegrał też o. Maksymilian Kolbe, propagując go nie tylko w Polsce, ale też za granicą, m.in. w Japonii.
Wizerunek Niepokalanej umieszczony jest w herbach miasta Czemierniki na Lubelszczyźnie i Wolsztyna w lubuskim. W naszym kraju istnieją 92 parafie pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, z tego aż dwie w Lublinie. W naszym mieście jest też kościół rektoralny pod tym wezwaniem. Znajduje się on przy ul. Staszica 16a. Został ufundowany wraz z klasztorem karmelitanek bosych przez Jana Mikołaja Daniłowicza, podskarbiego wielkiego koronnego oraz jego żonę Zofię. Budowę rozpoczęto w latach 1646-50. Całość została ukończona na początku XVIII w. Fasada to przykład renesansu lubelskiego, natomiast wyposażenie jest barokowe. Docelowo w klasztorze osiadły Siostry Miłosierdzia od św. Wincentego a Paulo, zwane szarytkami, prowadzące w dużej części klasztoru szpital. Obecnie siostry szarytki zajmują niewielką ilość pomieszczeń zakonnych, natomiast w pozostałych mieści się Szpital Kliniczny nr 1. Przy kościele na Staszica działa m.in. Duszpasterstwo Akademickie UMCS oraz prowadzona jest Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego. W okresie przed Bożym Narodzeniem organizowane są koncerty adwentowe. Podczas ostatniego wystąpił Chór CORDI EST z parafii Józefa Opiekuna Rodzin z Łęcznej pod dyr. Joanny Ćwirko.
Drugim chronologicznie rzecz ujmując kościołem pw. Niepokalanego Poczęcia NMP jest kościół garnizonowy przy Alejach Racławickich. Cywilno-wojskowa parafia została erygowana dekretem biskupa Bolesława Pylaka z 11 kwietnia 1976 r. W 1986 r. oddano do użytku nowo wzniesiony budynek plebani. Obecna świątynia została wybudowana przez Rosjan, w latach1904-1906, jako cerkiew garnizonowa dla żołnierzy rosyjskich wyznania prawosławnego. Po zakończeniu I wojny światowej groziło jej przeznaczenie na cel świecki: kino lub łaźnię. Dlatego z inicjatywy ludności i biskupa lubelskiego ok. 1920 r. adaptowano ją na kościół katolicki i poświęcono. W 1926 r. dekretem biskupa polowego wojsk polskich Stanisława Galla nadano kościołowi obecne jego wezwanie. Obecny kształt świątynia zyskała w latach 1926-32, kiedy to przebudowano dach i zdjęto z wieży typowo cerkiewną cebulę. W 1932 r. dokonano gruntownej przebudowy według planu inż. W. Wojciechowskiego. Kościół konsekrował biskup polowy Józef Gawlina w 1933 r.
Kościół jest murowany, jednonawowy, bez określonego stylu. Wewnątrz znajdują się trzy murowane ołtarze. W centrum ołtarza głównego znajduje się figura Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, a z boku figura Św. Michała Archanioła i świętego Jerzego wykonane w piaskowcu przez rzeźbiarza Wojciecha Durka w 1932 r. Po stronie lewej znajduje się ołtarz boczny Dobrego Pasterza, a po prawej św. Jana Chrzciciela. W nawie stoją ławki z 1974 r. i konfesjonały dębowe z okresu międzywojennego. Polichromię wykonali w 1932 r. Stanisław Cegielski i Henryk Plich pod kierunkiem profesora Karola Frycza. Sufit jest płaski.
Najmłodszy mariański klasztor
W Lublinie działa też Dom Zgromadzenia Księży Marianów, którzy prowadzą parafię pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, erygowaną 13 maja 1993 r. przy ul. Bazylianówka 85. Jest to najmłodszy mariański klasztor w Polsce. 8 grudnia 2009 r. odbyło się wmurowanie kamienia węgielnego pod kościół, który został oddany do użytku już 23 sierpnia 2010 r. 7 grudnia zaczną się tam rekolekcje adwentowe, które będą duchowym przygotowaniem m. in. do uroczystości dziękczynienia za dar kanonizacji św. o. Stanisława Papczyńskiego, założyciela Zgromadzenia Księży Marianów, która odbędzie się 11 grudnia. Uroczystej mszy św. o godz. 12.30 będzie przewodniczył abp Stanisław Budzik, a homilię wygłosi ks. Paweł Naumowicz – prowincjał Zgromadzenia Księży Marianów. O godz. 15.30 przewidziany jest spektakl przygotowany przez parafian, przyjaciół parafii oraz duszpasterzy pod tytułem „Cud życia – historia o św. o. Stanisławie Papczyńskim”. Parafia przy ul. Bazylianówka liczy obecnie 4575 wiernych.
Elżbieta Kasprzycka
