Izbica znów chce być miastem!

Przy wszystkich głosach „za” rada gminy Izbica zdecydowała, by rozpocząć procedurę nadania Izbicy statusu miasta. – Pora cofnąć decyzję cara Rosji z 1869 roku! – mówi Jerzy Lewczuk, wójt gminy Izbica.

Na ostatniej sesji rady gminy z inicjatywy wójta Jerzego Lewczuka pojawiła się uchwała w sprawie podjęcia procedury związanej z nadaniem miejscowości Izbica statusu miasta. – Chcemy podjąć taką uchwałę, by Izbica odzyskała prawa miejskie, które odebrał jej ponad 151 lat temu car Rosji – mówił nam jeszcze przed sesją wójt Lewczuk. – Interweniowałem już w tej sprawie u naszych posłanek Beaty Mazurek i Teresy Hałas, chcę, by posłanki wsparły nasze działania u prezydenta Andrzeja Dudy – dodał.

Uchwała przeszła bez problemów, poparło ją 12 radnych, wszyscy obecni na ostatniej sesji rady gminy. Z uzasadnienia przyjętego dokumentu możemy się dowiedzieć, że pierwsze wzmianki o Izbicy pochodzą z 1419 r. Wieś Izbica, jako wchodząca w skład parafii Krasnystaw, została odnotowana w dokumencie uposażającym parafię wydanym przez króla Władysława Jagiełłę. Pierwszą próbę lokacji miasta Izbica podjęto już w połowie XVI w., dokładnie 3 lipca 1540 r., jednak nie doszła wtedy ona do skutku. – Kolejną próbę lokacji miejskiej Izbicy podjął w 1750 r. starosta tarnogórski Antoni Granowski – czytamy w uzasadnieniu uchwały. – Otrzymał on od Augusta III Sasa przywilej na założenie miasta, do którego przenieśli się Żydzi z Tarnogóry i innych miejscowości. Izbica początkowo była miastem wyłącznie żydowskim, co było wyjątkiem na skalę całego państwa.

Szybki rozwój Izbicy nastąpił po 1835 r., na co miało ogromny wpływ ukończenie szosy łączącej Lublin z Zamościem. W 1860 r. Izbica liczyła już 1450 mieszkańców. Niestety, w ramach represji po Powstaniu Styczniowym, decyzją carskich władz 13 stycznia 1869 r. Izbica utraciła prawa miejskie. Mimo to miejscowość nadal się rozwijała. W 1910 r. liczyła 3400 mieszkańców, w 1929 r. stała się siedzibą gminy Tarnogóra. – W okresie międzywojennym funkcjonowało tu ponad 150 zakładów rzemieślniczych, 6 młynów, fabryka klinkieru. Przed wybuchem II wojny światowej w Izbicy mieszkało ok. 6 tys. ludzi – dowiadujemy się. W uzasadnieniu uchwały radni podkreślają, że restytuowanie małych miast, zdegradowanych na skutek zaborczej reformy, to istotny element przywracania sprawiedliwości dziejowej. Do tematu wrócimy. (kg)

News will be here