29 czerwca w uroczystość świętych apostołów Piotra i Pawła, w lubelskiej archikatedrze, rozpoczęły się Dni Maryjne, będące duchowym przygotowaniem do święta Najświętszej Marii Panny Płaczącej, a zarazem do 69. rocznicy cudu lubelskiego.
Święto NMP Płaczącej zostało ustanowione przez Stolicę Apostolską w 2014 roku na pamiątkę tzw. „cudu lubelskiego”. Tegoroczne uroczystości przebiegają pod hasłem: „Witaj Królowo”. Podczas Dni Maryjnych Słowo Boże głosi ks. Józef Maciąg, wicedyrektor Szkoły Formacji Duchowej. Po mszy św. wieczornej z nauką pod hasłem „Królowa Apostołów” czuwanie maryjne prowadzili parafianie z parafii pw. Świętej Rodziny w Lublinie. O godz. 21.00, tak jak w kolejne dni, miał miejsce apel jasnogórski. Następnego dnia msze św. z nauką prowadzone były pod hasłem: „Królowa Męczenników”. Wieczorne czuwanie prowadzili wierni z parafii św. Józefa. Z kolei niedziela 1 lipca przebiegła pod hasłem: „Królowa Polski”. Czuwanie maryjne prowadzili wierni z parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Lublinie. 2 lipca 2018 roku nauce będzie przyświecało hasło „Królowa Wyznawców”, a czuwanie poprowadzą tym razem członkowie wspólnot charyzmatycznych. We wtorek, 3 lipca nauki będą przebiegały pod hasłem: „Królowa Różańca Świętego”, a mszy świętej pontyfikalnej o godz. 19.00 będzie przewodniczył i słowo Boże wygłosi ks. bp Jan Śrutwa, były biskup pomocniczy diecezji lubelskiej, rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i biskup senior diecezji zamojsko-Lubaczowskiej. Tego dnia wierni będą też dziękować Bogu za 70 lat kapłaństwa ks. abpa seniora Bolesława Pylaka. Po uroczystej procesji z obrazem Matki Bożej Płaczącej ulicami miasta odbędzie się o godz. 22.00 apel jasnogórski.
3 lipca 1949 r.
Obraz Matki Bożej z archikatedry lubelskiej to kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, na którym 3 lipca 1949 roku pojawiły się krwawe łzy. Powstała w 1927 roku na zamówienie bpa Leona Fulmana. Twórcą wizerunku o rozmiarach 180 cm x 120 cm był prof. Bolesław Rutkowski, ceniony badacz i konserwator obrazu jasnogórskiego.
W pierwszą niedzielę lipca 1949 r. w katedrze zgromadziły się liczne tłumy wiernych, gdyż zgodnie z decyzją Episkopatu Polski obchodzono pamiątkę oddania świata Niepokalanemu Sercu Maryi. Około godz. 16 modlący się przed obrazem dostrzegli ciemną kroplę spływającą po obrazie.
– Stałem pod obrazem i tam była widoczna łza – wspominał podczas uroczystości kilka lat temu abp Pylak, wówczas młody kapłan, rok po święceniach, udzielonych mu przez kard. Stefana Wyszyńskiego 29 czerwca 1948 roku. Dodał też, że rocznicy reakcja władz komunistycznych była natychmiastowa, ale mimo zakazu i blokady przedostawali się do świątyni i działy się tam cuda – ludzie byli uzdrawiani zarówno na ciele, jak i na duszy.
Kult Matki Bożej Płaczącej w Lublinie od 1949 roku wciąż się rozwijał, ale dopiero w lipcu 1981 r. można było wyjść na zewnątrz w procesji z cudownym obrazem, Uczestniczyło w niej wówczas około 30 tys. wiernych. Obraz został wyeksponowany i oświetlony. Ołtarz przygotowano do odprawiania mszy na wzór jasnogórski.
Potem rozpoczęły się z inicjatywy bpa Bolesława Pylaka przygotowania do koronacji. Zezwolenie wydał św. Jan Paweł II w styczniu 1988 r. Lubelska uroczystość koronacji obrazu Najświętszej Marii Panny Płaczącej odbyła się 30 lat temu w niedzielę 26 czerwca 1988 roku. Obraz przeniesiono uroczyście na Majdanek, zatrzymując się po drodze przy kościołach pw. św. Michała i pw. św. Maksymiliana Kolbego. O godz. 10.40 procesja z cudownym obrazem i koronami dotarła do ołtarza koronacyjnego, ustawionego na tle pomnika na Majdanku od strony dawnego obozu. Gospodarzem uroczystości koronacyjnej był abp Bolesław Pylak. Koronacji dokonał ks. prymas Józef Glemp w asyście bpa Pylaka, który wówczas powiedział: „Wybraliśmy, to miejsce stworzone przez szatańską nienawiść, do którego wprowadzamy Chrystusa, który jest miłością. Przybyła tu także Matka Boża, aby przemienić łzy cierpiących w krople zbawczej rosy ku wiecznemu zbawieniu”. W mszy św. koronacyjnej uczestniczyło 17 biskupów oraz biskupi lubelscy, 250 kapłanów i ponad 300 tys. wiernych.
Coroczne uroczystości na placu Katedralnym 3 lipca gromadzą liczne rzesze wiernych nie tylko z Lublina. Do Matki Bożej Płaczącej pielgrzymują wierni z całej Polski, a ostatnio, dzięki prężnie rozwijającemu się Portowi Lotniczemu Lublin, wierni z całego świata.
Elżbieta Kasprzycka
Przypomnijmy, że zwyczaj obrazów kultowych znany był już w średniowieczu. Korony bywały też darami wotywnymi. Pierwszym takim wotum jest złoty diadem, ofiarowany przez Grzegorza III w 732 roku obrazowi Matki Bożej w oratorium św. Piotra. Stały zwyczaj koronowania wizerunków maryjnych wprowadził kapucyn Hieronim Paolucci na przełomie XVI i XVII wieku. Jako pierwsze, koronowano maryjne wizerunki rzymskie. Pierwszej koronacji poza Włochami dokonano w Polsce – 8 września 1717 roku biskup chełmiński Krzysztof Szembek nałożył korony na obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Obrzędu koronacji dokonują też osobiście papieże. Św. Jan Paweł II ukoronował w Polsce 26 wizerunków maryjnych. Prymas Stefan Wyszyński dokonał aż 42 koronacji – najwięcej spośród wszystkich biskupów świata. W Polsce od 1717 roku ukoronowano ponad 200 wizerunków Matki Bożej.
