Święto odmiany losu

6 sierpnia Kościół katolicki obchodził święto Przemienienia Pańskiego. Jest, to jedno z głównych świąt u prawosławnych. Główne uroczystości odbędą się w dniach 17- 19 sierpnia na Górze Grabarce, gdzie od 2000 roku znajduje się Iwierska Ikona Matki Bożej napisana na Świętej Górze Atos, podarowana na pamiątkę 2000 lat chrześcijaństwa.


Grabarka, która jest świętym miejscem wyznawców prawosławia, zasłynęła w 1710 roku. Kiedy epidemia cholery (inne źródła podają, że dżumy) szalała na terenach Podlasia, pewien starzec z Siemiatycz miał objawienie, że ratunek można znaleźć na pobliskim wzgórzu. Wierni poszli za głosem Bożym, przynosząc ze sobą krzyże. Z modlitwą na ustach obmywali się i pili wodę ze źródełka.

Według kroniki siemiatyckiej parafii ratunek od choroby znalazło wówczas 10 tys. ludzi. W podzięce za cud zbudowano w tym miejscu drewnianą kapliczkę Przemienienia Pańskiego. Od tej pory ludzie pielgrzymują tam z prośbą i modlitwą o pomoc. Zostawiają swoje krzyże (w sensie dosłownym), pod którymi kryją się osobiste troski, smutki. Przychodzą, znaleźć tam ukojenie, radość, pociechę i wzmocnienie. Cerkiew rozbudowywana i remontowana dotrwała do 1990 roku, kiedy to podpalona doszczętnie spłonęła. Odbudowano ją 20 lat temu, w 1998 roku.

Preobrażenije Hospodna jest szczególnie uroczyście obchodzone, jako święto patronalne w cerkwi pw. Przemienienia Pańskiego przy ul. Ruskiej 15 w Lublinie. Jest dość prawdopodobne, że to najstarsza świątynia prawosławna w naszym kraju. Pierwsza pisemna wzmianka o niej pochodzi z 1390 roku. Oficjalnie została wybudowana w 1447 roku. Ufundowała ja księżna kijowska Maria Iwanowa. Niegdyś cerkiew była drewniana i usytuowana na niewielkim wzgórzu przy zbiegu ulic Ruskiej i Bazyliańskiej. Obok był mały cmentarzyk. W latach 1560-1573 przy cerkwi powstał monastyr, a w roku 1586 zaczęło swą działalność pierwsze bractwo cerkiewne.

Niestety, pożar w 1587 roku doszczętnie zniszczył drewniana budowlę. Ocalał na szczęście ikonostas. Rok później przystąpiono do odbudowy. Nową, murowaną cerkiew poświęcił w 1633 roku metropolita kijowski Piotr Mohyła. W związku z unią brzeską, lubelska cerkiew kilkakrotnie była odbierana prawosławnym. Ostatecznie stała się unicką w 1695 roku, by powrócić do prawosławia w 1875 roku. W 1881 roku przeszła gruntowny remont. Wśród istotnych darów znalazł się między innymi krzyż z cząstką Krzyża Pańskiego, kopia jerozolimskiej ikony Bogurodzicy i kawałek kamienia z Golgoty. Darczyńcą był między innymi car Mikołaj I. Podczas I wojny światowej większość wyposażenia świątyni łącznie z ośmioma dzwonami, została wywieziona do Rosji. Od 1989 roku lubelska cerkiew jest katedrą biskupa diecezjalnego. Jest nim arcybiskup diecezji lubelsko- chełmskiej Abel.

Elżbieta Kasprzycka

 

News will be here