Tobie Panie zaufałem…

Abp. Bolesław Pylak

„Tobie, Panie zaufałem” – takie zawołanie wybrał abp. Bolesław Pylak, kiedy 29 maja 1966 r. przyjął święcenia biskupie. Posługę pełnił do 14 czerwca 1997. Przez kolejne lata, już jako lubelski arcybiskup senior, mieszkał w Domu Księży Emerytów w Lublinie. Zmarł 6 czerwca br.


Dość niedawno, w 2016 r., obchodziliśmy złoty jubileusz święceń biskupich abp. Bolesława Pylaka. Przypomnijmy, że został mianowany biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej decyzją papieża Pawła VI w dniu 14 marca 1966 r. Święcenia w katedrze lubelskiej pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty otrzymał 29 maja 1966 r. z rąk bpa Piotra Kałwy, biskupa diecezji lubelskiej, oraz bpa Ignacego Tokarczuka, biskupa przemyskiego i bpa Jana Mazura, lubelskiego biskupa pomocniczego.

Ks. dr Bolesław Pylak miał wtedy 45 lat. Był wicerektorem Lubelskiego Seminarium Duchownego oraz pracował jako adiunkt w Katedrze Teologii Dogmatycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Jako biskup, nadal kontynuował pracę naukową i trzy lata po święceniach biskupich, tj. w 1969 r., uzyskał tytuł doktora habilitowanego. Został wówczas kierownikiem Katedry Teologii Dogmatycznej. Kolejne tytuły uzyskał w 1978 r. – został profesorem nadzwyczajnym, a w 1988 r. – profesorem zwyczajnym.

Biskupem lubelskim został latem 1975 r., niemal w rok po śmierci swojego poprzednika, bpa Piotra Kałwy, który zmarł w lipcu 1974 r. Siedemnaście lat później Bolesław Pylak został podniesiony do godności arcybiskupa metropolity lubelskiego. Paliusz metropolity otrzymał 29 czerwca 1992. r. z rąk papieża Jana Pawła II. Po czterech latach posługi arcybiskupiej, ze względu na ukończenie 75. roku życia, złożył rezygnację z urzędu. Jego następcą na urzędzie arcybiskupa lubelskiego został abp. Józef Życiński.

Zmarły kilka dni temu arcybiskup senior, 97-letni Bolesław Pylak, był najstarszym biskupem w Polsce. Urodził się 20 sierpnia 1921 r. w Łopienniku Górnym koło Krasnegostawu. Naukę w gimnazjum i liceum odbył w Tarnowskich Górach. Maturę zdawał eksternistycznie w czasie II wojny światowej.

W 1943 r. wstąpił do Lubelskiego Seminarium Duchownego w Krężnicy Jarej. Święcenia kapłańskie przyjął w czerwcu 1948 r. Został wikariuszem w Nałęczowie. Rok później rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym KUL, uzyskując w 1953 r. tytuł doktora. Równocześnie przez kolejne lata pracował naukowo na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz prowadził zajęcia w lubelskim Seminarium Duchownym. Równo sześćdziesiąt lat temu objął stanowisko wicerektora seminarium. W 1961 r. został kanonikiem kapituły katedralnej w Lublinie.

W 1986 r. został odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, w 1989 r. – Krzyżem Batalionów Chłopskich, a w 2017 r. – pamiątkowym medalem „Obrońcy Ojczyzny 1939 -1945”.

Był autorem wielu książek, artykułów, rozpraw naukowych. m.in. „Egzorcyzmy i satanizm w cieniu demonicznego zła”, „Modlitwa Ojcze Nasz jako synteza duchowości chrześcijańskiej”, „Życie Maryi Matki Jezusa i naszej Matki”.

Monika Skarżyńska

 

News will be here