Wrzuceni do dołu twarzą do ziemi

Kolejnych siedem bezimiennych miejsc pochówku więźniów zamordowanych w latach 1994-56 na lubelskim Zamku odkryli w ubiegłym tygodniu na cmentarzu przy ul. Unickiej badacze lubelskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej.


Poszukiwania na Unickiej to następstwo śledztwa, jakie lubelski Instytut Pamięci Narodowej prowadzi w sprawie zamordowanych w latach 1944-1956 na Zamku w Lublinie działaczy antykomunistycznego podziemia – więzienie na Zamku w okresie stalinowskim było jednym z najcięższych w kraju miejscem kaźni. Według szacunków w jego piwnicach dokonano egzekucji około tysiąca osób, które pochowano w bezimiennych grobach.

Wiele z nich prawdopodobnie na terenie cmentarza rzym.-kat. przy ul. Unickiej, co potwierdzają poszukiwania prowadzone od kilku lat przez Zespół Biura Poszukiwań i Identyfikacji Instytutu Pamięci Narodowej. Doprowadziły już one do odkrycia kilkunastu mogił i identyfikacji części znajdujących się w nim szczątków żołnierzy niepodległościowego, powojennego podziemia. W ubiegłym tygodniu odnaleziono kolejne miejsca pochówku i szczątki należące do siedmiu osób, które spoczywały pod czterema współczesnymi mogiłami.

– W trzech jamach grobowych natrafiono na nienaruszone szkielety czterech mężczyzn. Charakter ich pochówku pozwala stwierdzić, że z pewnością należały one do więźniów. Trzech z nich zostało wrzuconych do dołu, przy czym dwie ofiary spoczywały w pozycji twarzą do ziemi.

Szczątki kolejnego mężczyzny odnaleziono w pozostałościach trumny, bądź drewnianej skrzyni. W ostatniej jamie grobowej natrafiono na szczątki należące do trzech osób. Były one złożone w foliowym worku i wkopane w głąb grobu – informuje Dawid Florczak, asystent prasowy Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Lublinie.

RD

News will be here