Zdrowaś Maryjo, łaski pełna…

7 października Kościół katolicki obchodził liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej. Duchowe przygotowania do tegorocznego odpustu w sanktuarium pw. Matki Bożej Różańcowej w Lublinie, przy ul Bursztynowej 20, zaczęły się już 4 października.


Prowadził je o. Artur Stronczewski ze Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Główne uroczystości, w świątyni na Bursztynowej, odbyły się 7 października. Przewodniczył im i podczas sumy odpustowej homilię wygłosił, pochodzący z naszej archidiecezji, bp Jan Sobiło z Zaporoża na Ukrainie. Podczas uroczystości zaśpiewał chór Pueri Cantores Lublinenses, mający siedzibę w tutejszym sanktuarium.

Różaniec, to modlitwa kontemplacyjna

Ma ona charakter maryjny, ale jest też modlitwą chrystologiczną. Modlitwa różańcowa kultywowana jest w Kościele od średniowiecza, chociaż jego korzeni można szukać jeszcze wcześniej. Pierwotnie nazywany był Psałterzem Najświętszej Maryi Panny (150 psalmów – 150 Zdrowaś Maryjo). Bł. Alain de la Roche, dominikanin w XV w. rozpropagował teorię, że św. Dominik Guzman żyjący w latach 1172-1221, założyciel Zakonu Dominikanów w objawieniu, jakiego doświadczył, otrzymał od Matki Bożej różaniec. Założył Bractwo Psałterza Błogosławionej Dziewicy i rozprzestrzenił kult różańca na całą Europę, proponując rozważanie tajemnic różańcowych w trzech częściach.

W 1572 roku papież Pius V ustanowił wspomnienie Matki Bożej Różańcowej jako wotum wdzięczności za zwycięstwo w bitwie morskiej z Turkami pod Lepanto. Bitwa ta rozegrała się 7 października 1571 pomiędzy flotą chrześcijańską, a flotą turecką. Pius V, wielki wyznawca modlitwy różańcowej dodał do Litanii Loretańskiej słowa „Wspomożenie wiernych, módl się za nami”, zaś na kaplicy wybudowanej ku czci Matki Bożej Różańcowej znalazł się napis: „Nie odwaga, nie broń, nie dowódcy, ale Maryja Różańcowa dała nam zwycięstwo”.

Następca Piusa V, Grzegorz XIII ustanowił dzień pierwszej niedzieli października świętem dla licznych już wówczas bractw różańcowych. Papież Klemens XI, jako dowód wdzięczności za wygraną bitwę pod Belgradem, 3 października 1716 roku, rozszerzył to święto na cały Kościół katolicki. Leon XIII, kolejny papież „różańcowy” podniósł je do wyższej rangi liturgicznej, a dostrzegając zagrożenie ze strony „wolnomyślnych ideologii” 1 września 1883 roku polecił, by we wszystkich parafiach odprawiać przez cały październik nabożeństwa różańcowe i wprowadził do Litanii Loretańskiej nowe zawołanie: „Królowo Różańca Świętego, módl się za nami” Następca Leona XIII, Pius X reformując kalendarz kościelny przeniósł to święto na 7 października i tak już zostało. 7 października Kościół czci Matkę Bożą Różańcową. W ikonografii jest ona przedstawiana z Dzieciątkiem Jezus wręczająca różaniec klęczącemu św. Dominikowi i św. Katarzynie ze Sieny.

Najbardziej owocne źródło łask

Następca Piusa X, Benedykt XV nazywał modlitwę różańcową „najbardziej owocnym źródłem łaski” i wzywał do gorącej modlitwy o pokój. 102 lata temu, być może na jego wołanie, Niebo odpowiedziało największym objawieniem różańcowym w Fatimie, w Portugalii. Matka Najświętsza objawiając się trojgu pastuszkom, w każdym z siedmiu objawień – ostatnie miało miejsce 13 października 1917 roku – wspominała o różańcu. Podobnie zresztą, jak wcześniej w Lourdes we Francji, w 1858 roku i 142 lata temu w Gietrzwałdzie w Polsce. Matka Boża w objawieniach, wskazywała na różaniec jako narzędzie Bożego Miłosierdzia.

Podkreślała znaczącą rolę tej modlitwy w Jej planach w stosunku do świata. Ojciec Święty Jan Paweł II powiedział w Fatimie, 13 maja 1982 roku, że najistotniejszą treścią orędzia fatimskiego jest wezwanie, aby „modlić się, modlić się i jeszcze raz modlić się”. W ten sposób Papież przypomniał, że człowiek oraz naród, który się modli, jest zjednoczony z Bogiem, a więc ma największy skarb i nie musi się lękać przyszłości. „Odmawiajcie codziennie różaniec” – powtarzał za Maryją papież Polak. Z różańcem nie rozstawali się też m. innymi św. ojciec Pio, św. Matka Teresa z Kalkuty, bł. Bartłomiej Longo – twórca sanktuarium w Pompejach, czy Czcigodny Sługa Boży Kardynał Stefan Wyszyński, który m. in. kiedy był biskupem w Lublinie ogłosił list pasterski do wiernych o codziennym odmawianiu Różańca Świętego.

Modlitwa różańcowa nie polega tylko na powtarzaniu Ojcze Nasz i Zdrowaś Maryjo. Papież św. Paweł VI bardzo konsekwentnie używał zwrotu „meditare rosario” – medytować, rozważać. Rozważając tajemnice życia Jezusa i Maryi, człowiek wzbogaca swoją duchowość. Rozważa w sercu sprawy, które Bóg uczynił i które dotąd czyni. Św. Jan Paweł II, któremu szczególnie bliska była modlitwa różańcowa, poświęcił jej cały jeden list apostolski: „Rosarium Virginis Mariae”, w którym do trzech obowiązujących już tajemnic różańcowych: Radosnej, Bolesnej i Chwalebnej dodał 16 października 2002 roku Tajemnicę Światła.

Odmawiając Różaniec, popularne „zdrowaśki”, czyli anielskie pozdrowienie Maryi prosimy o Jej modlitwę za nas – „teraz i w godzinę śmierci naszej”. Jest to „teraz” czasem bardzo trudne, czasem radosne, czasem pełne wielkiej nadziei, ale przeżywane w tym momencie, w tej godzinie. Jednym słowem „teraz” powierzamy Najświętszej Maryi Pannie całą rzeczywistość, w której żyjemy. Za słowem „teraz”, pojawia się sformułowanie „i w godzinę śmierci naszej”. To, co jest pewne na tej ziemi, to jest to, że umrzemy. Ufamy więc, że Matka Boża będzie wtedy przy nas. Nie musimy się lękać, bo Różaniec to wielka siła, która pokona każde zło.

W październiku, we wszystkich parafiach, odprawiane są nabożeństwa różańcowe, zwykle przed wieczorną mszą św. Przy wielu kościołach działają grupy modlitewne związane z różańcem. W Kościele katolickim za odmówienie modlitwy różańcowej przed Najświętszym Sakramentem lub we wspólnocie można uzyskać odpust zupełny lub cząstkowy pod zwykłymi warunkami.

Elżbieta Kasprzycka

Po drugiej stronie ul. Jana Pawła II, na terenie, który w 1987 roku stanowił miejsce zgromadzenia się wiernych uczestniczących w spotkaniu z Ojcem Świętym, znajduje się dziś kościół pw. Matki Bożej Różańcowej. 15 stycznia 1993 r. abp Bolesław Pylak wydał akt erekcyjny powstania nowej parafii. Do tego czasu funkcjonował tu samodzielny ośrodek duszpasterski. Obowiązki tworzenia parafii powierzono ks. Lechowi Kumie. Zespół sakralny obejmujący kaplicę wraz z plebanią, został wzniesiony według projektu architekta St. Gromowskiego i T. Jabłońskiego. Kaplicę pobłogosławił abp Bolesław Pylak 27 maja 1993 roku, a w 2001 roku rozpoczęto prace budowlane docelowej świątyni według projektu architektów St. Lichoty i A. Suflińskiego. Realizatorem budowy został ks. Józef Dziduch. Kościół pw. Matki Bożej Różańcowej, to nowoczesny kościół z ciekawą konstrukcją wewnątrz. Od pięciu lat jest tu czczony obraz Matki Bożej Latyczowskiej, Królowej Podola i Wołynia, patronki nowej ewangelizacji w naszej archidiecezji. Parafia prowadzi szeroką działalność duszpasterską. Działa tu m.in. Koło Żywego Różańca. Przypomnijmy, że Ceremoniał Żywego Różańca zatwierdził 7 września 1977 roku ks. kardynał Stefan Wyszyński. Poza tym działa tu: Akcja Katolicka, Apostolat Bożego Miłosierdzia, Eucharystyczny Ruch Młodych, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Legion Maryi, Liturgiczna Służba Ołtarza, Neokatechumenat, Oaza Rodzin, Odnowa w Duchu Świętym „Miriam”, Ruch Światło-Życie, Schola oraz Apostolat „Margerytka”. Przy parafii MB Różańcowej działa też Stowarzyszenie Ochrony Pomocy Rodzinie „SOPRA”, Stop Bezprawiu oraz Towarzystwo Pomocy Głuchoniemym. Można tez skorzystać z pomocy radcy prawnego. Parafia pw. Matki Bożej Różańcowej liczy obecnie 15 579 wiernych, a od maja 2019 roku, kiedy to abp Stanisław Budzik ogłosił, na mocy decyzji Penitencjarii Apostolskiej z marca 2019 roku, akt afiliacji Sanktuarium MB Latyczowskiej do rangi Bazyliki MB Większej w Rzymie, lubelskie sanktuarium otrzymało te same odpusty, jakie są przywilejem Bazyliki Rzymskiej Santa Maria Magiore.

W Lublinie, przy ul. Jana Pawła II, przy kościele św. Rodziny na Czubach znajduje się wyjątkowy ogród różańcowy. Jest to skupisko krytych gontem kapliczek, w których znajduje się ponad 80 drewnianych figur, wykonanych przez lubelską rzeźbiarkę Teodorę Pikułę. Naturalnej wielkości postacie z Ewangelii, rzeźbione w lipie, a nawet w drzewie dębu i akacji, są bardzo ekspresyjne i działają na wyobraźnię. Ogród ofiarowany jest św. Janowi Pawłowi II.

Dużą rolę w rozpowszechnianiu modlitwy różańcowej miała akcja sprzed roku „Różaniec do granic”. W kościołach stacyjnych naszej archidiecezji: w Świerżach i Dorohusku kilka tysięcy wiernych modliło się „na różańcu”. Kościół pw. Matki Bożej Różańcowej w Lublinie przy ul Bursztynowej 20 został podniesiony wówczas, 7 października 2018 r., do rangi sanktuarium.

News will be here