2 grudnia zmarł jeden z najwybitniejszych historyków polskich – prof. Jerzy Kłoczowski (93 lata): mediewista, znawca kultury polskiej, historii chrześcijaństwa w Polsce i historii Europy Środkowo-Wschodniej, erudyta, świadek historii i wielki autorytet. Żołnierz AK, uczestnik Powstania Warszawskiego, zaangażowany w działania „Solidarności”, twórca i wieloletni dyrektor Instytutu Geografii Historycznej Kościoła w Polsce i Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej.
Urodził się w 1924 roku w Bogdanach koło Przasnysza. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej i uczestnikiem Powstania Warszawskiego, podczas którego został ciężko ranny (podczas ataku na Królikarnię). W latach 1945-1948 studiował na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie w 1950 roku uzyskał stopień doktora. W 1950 roku rozpoczął pracę na Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, z którym czynnie związał się na ponad pół wieku. Zbudował tu mocne i rozpoznawalne środowisko naukowe, przez lata wywierając kluczowy wpływ na rozwój badań historycznych. Mimo iż był intensywnie inwigilowany przez służby bezpieczeństwa PRL, nawiązał trwałe i owocne międzynarodowe kontakty naukowe, niezwykle istotne dla całego środowiska KUL, celowo wówczas izolowanego z dyskursu naukowego.
Na uczelni podejmował także funkcje administracyjne, m.in. kierował Katedrą Historii Średniowiecznej, Katedrą Historii Kultury Polskiej, Instytutem Geografii Historycznej Kościoła w Polsce (którego był inicjatorem). Był wieloletnim kierownikiem Sekcji Historii, a także dziekanem Wydziału Nauk Humanistycznych. Jest autorem lub redaktorem około tysiąca publikacji z zakresu histori. Od 1981 kierował pracami Wszechnicy Regionu Środkowowschodniego „Solidarności”, a po ogłoszeniu stanu wojennego współpracował z tajnymi strukturami „Solidarności”. W latach 1989-1990 przewodniczył Komitetowi Obywatelskiemu Lubelszczyzny. Twórca i pierwszy dyrektor Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie, był jednym z inicjatorów idei powołania w Lublinie Europejskiego Kolegium Polskich i Ukraińskich Uniwersytetów.
Był odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, a w 2004 r. uhonorowany najwyższym polskim odznaczeniem – Orderem Orła Białego. EM
