Chrześcijański wymiar kultury, jaka rozwinęła się w Lublinie w ciągu siedmiuset lat jego istnienia był tematem konferencji „Lublin: 700 lat chrześcijańskiej kultury”, która odbyła się 12 czerwca br. w Muzeum na Zamku Lubelskim.
Wzięli w niej udział ludzie nauki, kultury i sztuki. W swych skrótowych referatach punktowali te wydarzenia z dziejów miasta, które mają znaczenie nie tylko lokalne, ale wiążą się z losami Polski, a nawet Europy. Konferencja została zorganizowana przez Społeczny Komitet Lublin 700 + oraz Klub Inteligencji Katolickiej im. Prof. Czesława Strzeszewskiego w Lublinie. Jej rozpoczęcie poprzedziła poranna msza św. w kaplicy zamkowej.
W przedpołudniowej części konferencji wojewoda lubelski Przemysław Czarenk wręczył nagrody przyznane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego: Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. Uhonorowano nimi prof. Teresę Krasowską (AM Poznań i UMCS Lublin) oraz ks. prof. Andrzeja Maryniarczyka (KUL).
Ks. profesor A. Maryniarczyk jest znanym filozofem, w pewnym stopniu kontynuatorem działań wybitnego filozofa, o. Mieczysława Krąpca, który kilkadziesiąt lat wykładał na KUL, (był także rektorem uczelni). Z tej racji jest szczególnie powołany, by wypowiadać się na temat Lubelskiej Szkoły Filozoficznej i jej roli w kulturze narodowej. Tak właśnie brzmiał tytuł prelekcji, jaką wygłosił podczas konferencji. Obok wspomnianego o. Krąpca inną niezwykle ważną postacią dla XX-wiecznego Lublina był biskup Marian Fulman – pierwszy duszpasterz Lublina po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Nie do przecenienia jest jego rola w istnieniu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, z czasem promieniującego przez dziesięciolecia na świat naukowy Polski. Miał też znaczne zasługi dla lubelskiego seminarium duchownego kształtującego w niepodległej od 1918 r. Rzeczypospolitej kadry polskiego na dobrym poziomie kleru. O biskupie M. Fulmanie w swym wykładzie mówił prof. Mieczysław Ryba, prezes KIK w Lublinie i pracownik naukowy KUL.
Poruszono także takie tematy, jak: Lublin w czasach Kazimierza Wielkiego, święci z Lublina, cud lubelski. Przy okazji omawiania 700-lecia chrześcijańskiej kultury w Lublinie nie można było pominąć bizantyńskich malowideł, ufundowanych w XV stuleciu w średniowiecznej kaplicy na Zamku w Lublinie. O „Kaplicy zamkowej w Lublinie: symbolu spotkania chrześcijaństwa Wschodu i Zachodu” mówił specjalista w zakresie sztuki średniowiecza dr Andrzej Frejlich. Zjawiskiem wyjątkowym, podobnie jak lubelska kaplica zamkowa, jest renesans lubelski. O jego charakterystycznych cechach na podstawie m.in. lubelskich kościołów: pobernardyńskiego pw. Nawrocenia św. Pawła czy kościoła pw. św. Ducha mówił o. dr Cyprian Moryc. Ostatni akcent konferencji był poświęcony muzeom kościelnym w Lublinie. Było ich pięć – w tym Muzeum 200-lecia diecezji lubelskiej. Ich historie i bogactwo eksponatów omówiła dr Beata Skrzydlewska, muzealnik z bogatym doświadczeniem – pracowała m.in. przy tworzeniu kilku lubelskich muzeów kościelnych.
Podczas całodziennej konferencji można było zwiedzać wystawę prac uczniów Szkół Plastycznych im. Cypriana Kamila Norwida w Lublinie, których tematyka dotyczyła Lublina. Współorganizatorami konferencji była Dyrekcja Muzeum Lubelskiego w Lublinie, Fundacja Kazimierza Wielkiego w Lublinie; Katedra Muzeologii Instytutu Filologii Klasycznej i Kulturowej UKSW, Katedra Biografistyki Pedagogicznej w Instytucie Pedagogiki na Wydziale nauk Społecznych KUL, Fundacja „Biografie Codzienności”. MS
