Tegoroczna uroczystość Zwiastowania Pańskiego, 25 marca, miała ze względu na ostatnie, bardzo trudne wydarzenia, zupełnie inny charakter niż dotychczas.
Najpierw w południe zabiły w Polsce kościelne dzwony i na prośbę Ojca Świętego Franciszka biskupi, kapłani oraz wierni odmówili modlitwę „Ojcze nasz”, a na prośbę Episkopatu Polski także Anioł Pański i trzy razy Zdrowaś Maryjo w intencji ustania epidemii, za chorych, za służby medyczne oraz za zmarłych.
Natomiast wieczorem, na prośbę Przewodniczącego Episkopatu Polski ks. abpa Stanisława Gądeckiego, skierowaną do kardynała Manuela Jose Macario do Nascimento Clemente, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Portugalii, do aktu poświęcenia Portugalii i Hiszpanii Niepokalanemu Sercu Maryi w Fatimie została dołączona także Polska. W akt zawierzenia została włączona nasza ojczyzna i wszyscy Polacy w kraju i poza jego granicami.
W uroczystość Zwiastowania Pańskiego, kiedy to Maryja za sprawą Ducha Świętego poczęła w swym łonie Dziecię Jezus, Kościół katolicki obchodził Dzień Świętości Życia, ustanowiony w 1998 roku na 293. Zebraniu Plenarnym Episkopatu Polski. Ze względu na kalendarz liturgiczny uroczystość została przeniesiona na poniedziałek po drugiej Niedzieli Wielkanocnej. W 2004 roku decyzją Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej dzień 24 marca został ustanowiony Narodowym Dniem Życia. Ten dzień uświadamia nam prawdę o godności życia każdego człowieka, od chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci. Ludziom wierzącym przypomina również o odpowiedzialności za życie.
Polska jest pierwszym krajem na świecie, który w warunkach demokracji odrzucił panujące prawodawstwo i przyjął w 1993 roku prawo chroniące życie nienarodzonych. W tym dniu w sposób szczególny patrzymy na swoje życie, które jest wielkim darem stwórcy, ale nadarza się też okazja, by zatroszczyć się o tych najbardziej bezbronnych, poczętych, ale jeszcze nienarodzonych.
Ruch Duchowej Adopcji
W intencji dziecka zagrożonego w łonie matki można podjąć duchową adopcję. Ruch Duchowej Adopcji zrodził się w Kościele katolickim tuż po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Maryi do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy W 1987 r. trafił do Polski.
Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa tyle, co ciąża – 9 miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Osoba, która decyduje się na adopcję duchową, nie wie, kim jest „jej” dziecko. Duchową adopcję można podejmować wielokrotnie pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań.
Dzień Świętości Życia to odpowiedź na wezwanie Jana Pawła II w encyklice „Evangelium vitae” do „budzenia sumień w rodzinach, w Kościele i społeczeństwie świeckim oraz wrażliwości na sens i wartość każdego ludzkiego życia w każdym momencie i w każdej kondycji”. Warto tu przypomnieć, iż w Lublinie od 25 marca 2010 roku funkcjonuje specjalna przychodnia „Macierzyństwo i życie”, oferująca możliwość leczenia ginekologicznego niepłodności zgodnie z nauczaniem Kościoła Katolickiego, według zasad naprotechnologii. Poradnia usytuowana jest w nowym apartamentowcu przy ul. Czechowskiej 10/ 39, I piętro.
Cud św. Stanisława
Przypomnijmy, że patronem nienarodzonych dzieci i małżeństw starających się o potomstwo jest św. Stanisław Papczyński, założyciel zgromadzenia marianów, jeden z najwybitniejszych umysłów w XVII-wiecznej Polsce.
Cud uznany w procesie beatyfikacyjnym św. Stanisława Papczyńskiego miał miejsce 19 lat temu. Kobieta w drugim miesiącu ciąży trafiła do szpitala z podejrzeniem poronienia. Następujące po sobie badania potwierdzały, że płód jest martwy. Czekano, aż nastąpi samoistne poronienie, a jeśli by to nie nastąpiło, chciano usunąć martwą ciążę. Przed zaplanowanym zabiegiem wykonano jeszcze kontrolne USG i wtedy stwierdzono, że dziecko żyje. Sprawa była po ludzku niewytłumaczalna, a zdrowe dziecko przyszło na świat w połowie października. Okazało się, że od momentu zagrożenia życia dziecka, czyli od końca marca, bliscy kobiety modlili się do Boga za wstawiennictwem św. Stanisława Papczyńskiego. Cud ten był wskrzeszeniem martwego dziecka w łonie matki i spowodował, że uznano św. Stanisława za szczególnego orędownika nienarodzonych.
Stowarzyszenie Pomocników Mariańskich zachęca do modlitwy za wstawiennictwem św. Stanisława, aby nienarodzone dzieci przyszły na świat zdrowe i cieszyły się błogosławieństwem Boga. Zapewniają także o wsparciu modlitewnym dla małżonków, którzy proszą o łaskę potomstwa. Święty Ojciec Stanisław Papczyński jest patronem małżeństw pragnących potomstwa, rodziców oczekujących narodzin dziecka, dzieci mających trudności w nauce, osób pragnących wyzwolić się z różnego rodzaju uzależnień, zwłaszcza alkoholizmu, a także osób, których życie jest zagrożone. Za życia św. Stanisław Papczyński wiele razy znajdował się w niebezpieczeństwie śmierci i został ocalony. Między innymi przeżył zarazę. Po śmierci przychodzi z pomocą tym, których życie jest zagrożone, np. drogę do kanonizacji otworzył cud uzdrowienia kobiety w stanie agonalnym. Sanktuarium św. Stanisława Papczyńskiego znajduje się w Górze Kalwarii. Kaplicą świętego w Lublinie chlubi się kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny przy ul. Bazylianówka 85, gdzie posługę prowadzą księża marianie.
Każdy, kto chciałby powierzyć modlitwie swoją intencję, może wysłać ją na adres: liniamodlitwy@marianie.pl lub wypełnić formularz znajdujący się na stronie internetowej Stowarzyszenia. Jeszcze tego samego dnia księża marianie, Siostry Anuncjatki i świeccy pomocnicy Zgromadzenia Księży Marianów będą modlić się w tej intencji.
W Dzień Świętości Życia Kościół wezwał rodziny i osoby samotne, a także organizacje rodzinne i wspólnoty katolickie, by zbierały się na modlitwie i dziękowały Bogu za dar życia. Zachęca także do niesienia pomocy potrzebującym, zwłaszcza matkom samotnie wychowującym dzieci i rodzinom wielodzietnym. Na uwagę zasługują też akcje internetowe. Więcej można dowiedzieć się na przykład na stronie www.stopaborcji.pl .
Elżbieta Kasprzycka
