Męczennik z białym orłem

Św. Stanisław ze Szczepanowa jest patronem Polski oraz głównym patronem Archidiecezji Lubelskiej

8 maja Kościół obchodził uroczystość św. Stanisława biskupa i męczennika, patrona Polski, a zarazem głównego patrona archidiecezji lubelskiej i metropolity lubelskiego – arcybiskupa Stanisława Budzika.


Św. Stanisław, wymodlony przez rodziców: Bognę i Wielisława ze Szczepanowa, po 30 latach ich bezdzietnego małżeństwa, urodził się ok. 1030 roku w Szczepanowie koło Bochni. Rodzice postanowili poświęcić go Bogu. W tym kierunku więc Stanisław był wychowywany i kształcony, także za granicą. Po uzyskaniu święceń kapłańskich z rąk biskupa krakowskiego Lamberta ok. 1060 roku zasłynął jako wymowny kaznodzieja i gorliwy misjonarz oraz sprawny współpracownik biskupa, który wyznaczył go na swego następcę.

W 1072 roku, za zgodą księcia Bolesława Szczodrego, został konsekrowany na biskupa krakowskiego. Głośne stały się jego uczynki miłosierdzia, troska o ubogich, wdowy i sieroty, którym oddawał wszystko, co posiadał. W swojej rodzinnej wiosce wystawił drewniany kościół pod wezwaniem św. Marii Magdaleny, który dotrwał do XVIII wieku. Dla biskupstwa nabył wieś Piotrawin na prawym brzegu Wisły.

Obecnie znajduje się tam sanktuarium św. Stanisława BM. Jest to, jak czytamy na stronie parafii, pw. św. Tomasza Apostoła i Św. Stanisława BM, najstarsza parafia w diecezji lubelskiej. 12 maja 2019 roku odbył się tam – z okazji 200-lecia urodzin Stanisława Moniuszki 5 maja 1819 r. koncert muzyki sakralnej. Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny zaprezentował „Mszę Piotrowińską”, która powstała w kwietniu 1872 do tekstu poezji religijnej Justyna Wojewódzkiego.

Świetny organizator

Wracając do św. Stanisława, należy podkreślić, że okres jego posługi biskupiej zaliczany jest do najświetniejszych za panowania Piastów. Zorganizował on od nowa metropolię gnieźnieńską, podjął działania mające na celu koronację Bolesława Śmiałego, zwanego też Szczodrym, w 1075 roku. Jak doszło do ostrego konfliktu między królem a biskupem, zakończonego w 1079 roku śmiercią biskupa, do końca nie wiadomo.

Król, mimo swoich zalet, był człowiekiem gwałtownym, chorobliwie ambitnym i zmysłowym, o czym mówi kronika Galla. Ordynariusz nie mógł spokojnie patrzeć na występki króla i milczeć. Gdy więc upomnienia nie odnosiły skutku, sięgnął po środek ostateczny w tych czasach – ekskomunikę. Obrażona duma wyklętego jawnogrzesznika stała się powodem zbrodni.

11 kwietnia 1079 roku król zarąbał biskupa podczas sprawowania mszy świętej. Potem kazał poćwiartować jego ciało, ówczesnym zwyczajem bowiem ciało skazańca niszczono. Na czaszce św. Stanisława widać siedem uderzeń ostrego żelaza, co potwierdza rodzaj śmierci podawany przez tradycję. Największe cięcie ma 45 mm długości i ok. 6 mm głębokości. Stanisław został uderzony z tyłu czaszki przy ołtarzu w czasie sprawowania Najświętszej Ofiary.

Pierwszorzędny patron Polski

Czyn królewski wywołał takie oburzenie w kraju, że Bolesław, nie mogąc się utrzymać na tronie, już w sierpniu 1079 roku uciekł na Węgry. Po śmierci męczennika w roku 1088 odbyło się uroczyste przeniesienie zwłok bohaterskiego biskupa z kościoła św. Michała na Skałce do katedry i umieszczenie trumny na widocznym miejscu. Ciało było ponoć w cudowny sposób scalone. Uroczysta kanonizacja odbyła się 8 września 1254 roku w Asyżu. Dopełnił jej papież Innocenty IV. W ikonografii św. Stanisław przedstawiany jest w stroju pontyfikalnym z pastorałem.

Jego atrybutami są: miecz i palma męczeńska oraz orzeł – godło Polski. W roku 1963 papież św. Jan XXIII ustanowił św. Stanisława, wraz ze św. Wojciechem i NMP Królową Polski, „pierwszorzędnym patronem” Polski. Oprócz archidiecezji lubelskiej jest on jeszcze patronem archidiecezji: krakowskiej, poznańskiej i warszawskiej oraz diecezji: kieleckiej, płockiej, sandomierskiej i tarnowskiej, a także ze św. Wojciechem patronem Gniezna, a i ze św. Florianem patronem Krakowa. Św. Jan Paweł II nazwał św. Stanisława „patronem chrześcijańskiego ładu moralnego”

Lubelska świątynia pw. św. Stanisława BM mieści się przy ul. Zbożowej 75. Tymczasowa kaplica została pobłogosławiona przez bpa Bolesława Pylaka 21 listopada 1982 roku. 11 listopada 1983 roku erygowano tu parafię, która obecnie liczy 8470 wiernych. W latach 1985-1989 został wzniesiony nowoczesny kompleks sakralny, w skład, którego wchodzą: budynek świątynny, plebania oraz pomieszczenia klasztorne. Realizatorem budowy był ks. Kazimierz Podstawka.

Świątynię pobłogosławił bp Bolesław Pylak 25 czerwca 1989 roku, a poświęcił abp Józef Życiński 7 maja 2000 roku. Tegoroczny odpust parafialny poprzedziło Jerycho Różańcowe. W parafii przy ul. Zbożowej działają między innymi: schola dziecięca i młodzieżowa, chór parafialny pod dyr. Małgorzaty Rudnickiej, licząca ok. 40 osób Wspólnota św. Stanisława – Duszpasterstwo Młodzieży i Domowy Kościół.

Elżbieta Kasprzycka

 

 

News will be here