13 stycznia w Collegium Jana Pawła II KUL w Lublinie, odbyła się międzynarodowa konferencja naukowa na temat: „Stefan Kardynał Wyszyński – Nauczyciel Praw Bożych”.
Konferencję objął patronatem bp Artur Miziński, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski. Konferencji towarzyszyło walne zebranie Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a w jego ramach wręczono nagrody im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego Prymasa Tysiąclecia laureatom: ks. dr inf. Ireneuszowi Skubisiowi, ks. prof. dr. hab. Wojciechowi Góralskiemu, mec. Stefanowi Hamburze, prof. Peterowi Raina. Przypomnijmy, że w grudniu 2017 roku papież Franciszek podpisał specjalny dekret o heroiczności cnót Stefana kardynała Wyszyńskiego, w tej chwili Czcigodnego Sługi Bożego.
Konferencja, którą uroczyście otworzył ks. dr hab. Mirosław Sitarz – prof. KUL i przewodniczący SAWP KUL, składała się z dwóch sesji. Pierwszej przewodniczył dr hab. Krzysztof Wiak – prof. KUL, dziekan Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL. Dr Agnieszka Romanko (KUL), ks. dr hab. Mirosław Sitarz, dr Dariusz Gabrel (IPN), dr Anna Słowikowska (KUL), dr hab. Waldemar Bednaruk, prof. KUL, ks. dr Krzysztof Nykiel (Uniwersytet Gregoriański), przybliżyli interpretację ks. Stefana Wyszyńskiego odnośnie praw rodziny, Kościoła i państwa do szkoły, koncepcję moralną narodu, przedstawił wyniki śledztwa dotyczącego uwięzienia kardynała, jego wkład w nauczanie Soboru Watykańskiego II i wizję uniwersytetu oraz uprawnienia nadzwyczajne kardynała, dotyczące sakramentów.
Sesji drugiej przewodniczył ks. prof. dr hab. Józef Krukowski – przewodniczący Komisji Prawniczej Oddział PAN w Lublinie. Dr Monika Menke (Uniwersytet Palackebo w Ołomuńcu), o. dr Stanisław Kawa (Instytut Teologiczny im. Św. Józefa Bilczewskiego), mec. Stefan Hambura, ks. dr inf. Ireneusz Skubiś (Wyższe Seminarium Duchowne Archidiecezji Częstochowskiej i prof. dr Peter Raina (Uniwersytet w Oxfordzie) zajęli się stosunkiem Stefana Kardynała Wyszyńskiego do spraw międzynarodowych: przesłaniem w liście do „pobratymców w Czechosłowacji ”, stosunkiem do ZSRR, kształtowaniem się relacji polsko–niemieckich, troską Kardynała o tożsamość kulturową Europy, a także stosunkiem PRL do działalności i posługi Prymasa Wyszyńskiego.
W marcu 2012 r. metropolita szczecińsko-kamieński abp Andrzej Dzięga, otworzył proces o domniemanym cudownym uzdrowieniu za pośrednictwem Prymasa, który jest nieodzowny, aby sługa Boży mógł być beatyfikowany. Teraz wymagane jest już tylko jego potwierdzenie w Watykanie.
Prymas Tysiąclecia, który w latach 1946-48 kierował diecezja lubelską, w kapłaństwie przeżył 57 lat, z tego 35 był biskupem, 33 lata stał na czele Kościoła w Polsce jako prymas i przewodniczący Konferencji Episkopatu. Były to czasy trudne i ważne dla dziejów narodu i świata.
Świętość Stefana Wyszyńskiego zdaniem ks. dr Andrzeja Gałki, sędziego w procesie beatyfikacyjnym, objawiła się na dobre właśnie wtedy, kiedy przebywał w więzieniu, kiedy odsunęli się od niego biskupi i kapłani. Pokazał bowiem swoją postawą, modląc się intensywnie m.in. za obciążonego ekskomuniką kościelną Bolesława Bieruta, jak kochać bez wyjątku wszystkich, ale na tym właśnie polega Chrystusowa wielka szkoła miłości.
Z Lublinem Prymas Tysiąclecia był związany od 1925 r kiedy to rozpoczął studia na Wydziale Prawa Kanonicznego i sekcji społeczno-ekonomicznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Elżbieta Kasprzycka, MS
