W piątek na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie odbył się pogrzeb Mirosława Krukowskiego, byłego wychowanka i bramkarza lubelskiego Motoru, AZS Biała Podlaska i Górnika Łęczna, z którym w 1988 roku wywalczył pierwszy, historyczny awans do II ligi. Z uwagi na epidemię koronawirusa i zaostrzone przepisy byłym kolegom z drużyny, w tym Modestowi Boguszewskiemu, nie dane było towarzyszyć koledze z boiska w ostatniej drodze. Były reprezentant Polski, jeden z najlepszych obrońców w historii Motoru, zamieścił na swoim profilu na Facebooku zdjęcie drużyny, w której występował wraz z Krukowskim.
– To zdjęcie to juniorzy Motoru przed wyjazdem na turniej półfinałowy Mistrzostw Polski, który pod koniec czerwca 1980 roku odbył się w Bydgoszczy. W górnym rzędzie na środku stoi Mirek Krukowski – tak Modest Boguszewski opisuje zamieszczoną przez siebie fotkę. – To drużyna, która mogła 40 lat temu zdobyć mistrzostwo Polski, a także rok wcześniej wygrać Spartakiadę Młodzieży – dodaje były piłkarz, który w barwach ekstraklasowego Motor rozegrał aż 136 spotkań, a w najwyższej klasie rozgrywkowej występował także w Śląsku Wrocław, Stali Mielec oraz Siarce Tarnobrzeg (w sumie ponad 250 spotkań!), były reprezentant Polski, wicemistrz Europy U-18 z 1981 roku.
Zespół, w którym grał Modest Boguszewski, dwukrotnie miał wielką szansę by nawiązać do największego sukcesu, jaki w historii odniosła młodzież lubelskiego Motoru, zespołu prowadzonego przez trenera Jerzego Adamca – mistrzostwa Polski juniorów z 1971 roku,.
– W 1979 roku w Grudziądzu byliśmy o krok od wygrania Spartakiady Młodzieży – wspomina Boguszewski.
– Przez rozgrywki szliśmy jak burza. Niestety, w decydującym o awansie do finału meczu Unia Tarnów strzeliła nam wyrównującą bramkę z przypadkowego karnego. To była kuriozalna „11”, bo przy wyprowadzaniu piłki, podskoczyła ona na kępce i uderzyła jednego z naszych zawodników w rękę. Karnego strzelił nam śp. Kazimierz Gładysiewicz, mój kolega, z którym potem przez kilka lat graliśmy w Motorze. Unia zremisowała z nami, awansując z grupy do wielkiego finału, który później wygrała i została mistrzem – dodaje Boguszewski.
Zagrać o złoto nie udało się lublinianom także rok później. Podczas półfinałowego turnieju mistrzostw Polski w Bydgoszczy motorowcy zremisowali 1:1 ze Śląskiem Wrocław oraz gospodarzami, Polonią Bydgoszcz. Aby wygrać półfinał i zapewnić sobie walkę o złoty medal mistrzostw Polski z najlepszą drużyną drugich zawodów półfinałowych (Stalą Bielsko-Biała), nasi piłkarze musieli wygrać z Widzewem Łódź, najsłabszą drużyną bydgoskiego turnieju.
Niestety, choć przy stanie 0:0 lublinianie mieli rzut karny, nie wykorzystali znakomitej szansy. Mecz, w myśl starej piłkarskiej zasady, że niewykorzystane okazje mszczą się, 1:0 wygrali rywale, pozbawiając tym samym Motor gry o medale mistrzostw kraju.
Tytuł mistrzowski zdobyła Polonia Bydgoszcz, która w finale pokonała Stal Bielsko-Biała 2:0. Brąz przypadł piłkarzom wrocławskiego Śląska, którzy pokonali Stal Stocznię Szczecin.
– Umiejętności były, ale zabrakło nam odrobiny szczęścia. Inaczej nie można nazwać tego, co nam się dwukrotnie przytrafiło. Najpierw kuriozalna ręka i rzut karny dla rywali, a potem, w tak ważnym meczu z Widzewem, który dawał nam wygraną w półfinałowym turnieju i już co najmniej srebrny medal mistrzostw Polski, sami nie wykorzystaliśmy „jedenastki”. Wielka szkoda, bo mogliśmy nie tylko zapisać się złotymi zgłoskami w historii Motoru, ale i całej polskiej piłki nożnej – dodaje Modest Boguszewski i przypomina, że sukcesy juniorskiego zespołu z Lublina w tamtym okresie nie były dziełem przypadku.
– Szkolenie młodzieży pod koniec lat 70-tych w Motorze to był duży projekt. Obejmował około 50-60 zawodników, podzielonych na dwie grupy, starszą rocznik 1961 po lipcu i młodsi oraz 1963. Całość nadzorował trener Kazimierz Gostyński, młodszą grupę z kolei trener Janusz Marzec. Trenerami współpracującymi byli Stanisław Rudnicki i Maciej Famulski. To oni wykreowali ponad dziesięciu ligowców, którzy później zasilili pierwszą, drużynę Motoru – kończy Modest Boguszewski.
W najwyższej klasie rozgrywkowej, oprócz Boguszewskiego, w Motorze grali m.in.: reprezentant Polski juniorów i młodzieżówki Dariusz Opolski, który zadebiutował w ekstraklasie w wieku 19 lat (10 lat później, w 1992 roku, został laureatem organizowanego przez redakcję „Sportu” plebiscytu Złotych Butów), drugi na liście klubowych rekordzistów (292 mecze w lubelskiej drużynie!) oraz Krzysztof Witkowski. K. Basiński
Halowe rekordy woj. lubelskiego (LOZLA)
mężczyźni open
50 m Paweł Dzikowski (AZS UMCS Lublin) 5,89
Damian Karolak (AZS AWF Biała Podl)
60 m Dominik Kopeć (Agros Zamość) 6,68
200 m Dominik Kopeć (Agros Zamość) 21,17
300 m Mirosław Cezary (AZS UMCS Lublin) 34,08
400 m Andrzej Jaros (Agros Zamość) 47,31
500 m Andrzej Jaros (Agros Zamość) 1:01,91
600 m Michał Kitliński (AZS UMC Lublin) 1:20,38
800 m Arkadiusz Mostrąg (SKB Kraśnik) 1:50,21
1000 m Michał Kitliński (AZS UMCS Lublin) 2:23,41
1500 m Krzysztof Żebrowski (AZS AWF Biała Podl.) 3:41,49
1 mila Arkadiusz Mostrąg (SKB Kraśnik) 4:05,65
2000 m Artur Kern (Unia Hrubieszów) 5:15,96
3000 m Krzysztof Żebrowski (AZS AWF Biała Podl.) 7:57,32
5000 m Artur Kern (Unia Hrubieszów) 14:09,89
60 m p.pł. Michał Sierocki (AZS UMCS Lublin) 7,94
wzwyż Grzegorz Sposób (Start Lublin) 2.28
w dal Konrad Podgórski (AZS AWF Biała Podl.) 7.82
tyczka Adam Kolasa (Start Lublin) 5.40
trójskok Krystian Ciemała (AZS Biała Podl.) 16.48
kula Mateusz Mikos (Wisła Puławy) 19.67
chód 3 km Rafał Fedaczyński (AZS UMCS) 11:43,45
chód 5 km Rafał Fedaczyński (AZS UMCS) 19:50,92
chód 10 km Zbigniew Sadlej (Unia Hrubieszów) 42:20,16
rzut cięż. 15.88 Paweł Fajdek (Agros Zamość) 42:20,16
7-bój Zbigniew Zięcina (AZS AWF Biała Podl.) 4.807
4×200 m Agros Zamość 1:29,16
4×400 m mix AZS UMCS Lublin 3:31,95
