Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy w Lublinie stara się o środki na remont swojej zabytkowej świątyni. Pieniędzy musi szukać na zewnątrz, bo wspólnota ewangelików w Lublinie jest zbyt mała, by udźwignąć koszty takich prac.
– Staramy się rozwiązywać najbardziej palące potrzeby naszej parafii. Tego, co jest obecnie wykonywane w kościele, nie będzie w zasadzie widać, ponieważ najpilniejszy jest remont dachu i wzmocnienie belki nośnej stropu. Ostatni remont stropu przypada na czasy przedwojenne – tłumaczy pastor Grzegorz Brudny, proboszcz parafii Ewangelicko-Augsburskiej Świętej Trójcy w Lublinie. Pilnej wymiany wymaga stolarka okienna. Przydałoby się również pomalowanie wnętrza i odnowienie zabytkowego ołtarza oraz XVIII-wiecznych ławek.
– Póki co, z konieczności, myślimy nad poprawą konstrukcji kościoła. Estetyka musi jeszcze poczekać. Całościowy remont to koszt około 3 milionów złotych – dodaje pastor.
Część środków udało się uzyskać dzięki dotacji z ratusza. O pieniądze dla parafii wnioskował radny Marcin Nowak. – To mój symboliczny wkład w pomoc społeczności lubelskich ewangelików oraz należącego do nich obiektu sakralnego. Ich wkład w historię Lublina, rozwój jego przemysłu, oświaty i kultury, do dziś pozostaje bezcenny – podkreśla radny.
– W budżecie Miasta Lublin na 2018 rok zaplanowano 100 000 zł dotacji celowej w ramach zadania pn. „Prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane zabytków” dla Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Świętej Trójcy w Lublinie z przeznaczeniem na wykonanie obróbek blacharskich całego kościoła oraz prace remontowe na strychu kościoła Ewangelicko-Augsburskiego Świętej Trójcy.
Przekazanie dotacji nastąpi w całości po zakończeniu wszystkich prac, na wykonanie których przyznana została dotacja – tłumaczy Katarzyna Duma z biura prasowego ratusza.
Emilia Kalwińska
Historia ewangelików w Lublinie i na Lubelszczyźnie sięga połowy XVI wieku. Ich kościół, znajdujący się przy ulicy Ewangelickiej w Śródmieściu, powstał w latach 1785-1788 według projektu Fryderyka Zilcherta. Pozwolenie na wybudowanie kościoła dał w 1784 roku król Stanisław August Poniatowski pod warunkiem, że będzie usytuowany poza granicami administracyjnymi miasta i oddalony od najbliższego kościoła katolickiego o 200 łokci. W swojej historii Lublin wiele zawdzięcza ewangelikom, zwłaszcza wiek XIX obfitował w liczne ewangelickie inwestycje w intensywnie rozwijającym się mieście, a wiele współcześnie istniejących firm złożyli ewangelicy (np. browar Perła, Lubelska Fabryka Wag).
W drugiej połowie XIX wieku liczebność ewangelików w stosunku do ludności Lublina oscylowała w granicach ponad 2%, natomiast udział ich w tworzeniu przemysłu kształtował się na poziomie około 68%. Ewangelicy zawsze mocno stawiali też na dobroczynność. Za ich przyczyną powstały m.in. Szkoła Handlowa obecnie (ZSE im. A. i J. Vetterów w Lublinie), szpital dziecięcy przy ulicy Staszica (obecnie budynek należący do Szpitala Klinicznego nr 1), schronisko dla emerytowanych nauczycielek powstałe dzięki fundacji Wiktorii Michelisowej czy liczne ochronki dla sierot. Lubelska parafia ewangelicka liczy sobie około 220 wiernych.
