26 kwietnia Kościół będzie obchodził święto Matki Bożej Dobrej Rady. Najstarsze w Polsce miejsce kultu Matki Dobrej Rady znajduje się w Lublinie, w kościele pw. św. Ducha przy ul. Krakowskie Przedmieście 1, gdzie znajduje się słynący cudami obraz.
Generalnie podstawę kultu Matki Bożej Dobrej Rady stanowią teksty biblijne, a także teologiczne uzasadnienie św. Augustyna, św. Anzelma z Canterbury i św. Bernarda z Clairvaux o Matce Bożej jako wszech pośredniczce łask, zwłaszcza darów Ducha Świętego. Jeden z darów Ducha Świętego, to dar rady– zdolność do trafnych sądów i wyborów. Na początku XX w. papież Leon XIII włączył wezwanie „Matko Dobrej Rady” do Litanii Loretańskiej, zaś święto MB Dobrej Rady zatwierdził 25 kwietnia 1727 roku papież Benedykt XIII, a papież Pius VI z uwagi na uroczystość św. Marka Ewangelisty, przesunął je na 26 kwietnia.
Kościół pw. Świętego Ducha w Lublinie to jeden ze starszych lubelskich kościołów. Wybudowany został w 1419 roku przez lubelskich mieszczan. Przywilej erekcyjny został wydany w 1421 roku. Kościół był jednonawową budowlą z prezbiterium. Pod koniec XVI w. uległ dwóm pożarom. Odbudowano go w 1608 roku. Prezbiterium nakryto kopułą. Wnętrze ozdobiono sztukaterią. W 1773 roku kościół ponownie spłonął. Odbudowano go częściowo w barokowym stylu. W 1803 roku kościół uległ najpoważniejszemu z pożarów. Ruiny zostały sprzedane na licytacji i powstał tu nowy ratusz. Świątynię z czasem odbudowano, wieża otrzymała neogotyckie kształty. Wnętrze utrzymane jest w barokowym stylu. Kościół przylega do obecnego ratusza. Dach pokryty jest miedzianą blachą. W ołtarzu głównym znajdują się trzy obrazy: MB z Dzieciątkiem z XVI w., uważany za cudowny oraz MB Niepokalanie Poczętej z Dzieciątkiem i Zesłania Ducha Świętego z XVIII w. Na ołtarzach bocznych wiszą: obraz Jana Kantego z XVIII w. i św. Rodziny.
że prawdziwie obraz Matki Bożej płakał…
Lubelski obraz Matki Bożej Dobrej Rady pochodzi z końca XVI w. Jego autorem jest nieznany malarz włoskiego pochodzenia. Obraz słynie licznymi cudami. 13 lipca 1642 roku uczeń Szkoły Jezuickiej spostrzegł na nim krwawe krople spływające z oczu Maryi. Zjawisko to trwało cztery dni. Ścierane łzy pozostawiały krwawe ślady na chuście. Po tym fakcie zanotowano liczne uzdrowienia i doznawano wielu łask. Sporządzono urzędowe protokoły z zeznaniami świadków. Wydarzenie to upamiętniają dwa obrazy w prezbiterium kościoła. Pod jednym znajduje się napis: „A że prawdziwie obraz Matki Bożej płakał, na to stanęła pilna inquizitia, której wizerunek, że tak było, a nie inaczej w tym 1673 jest odmalowany”.
O żywym kulcie MB Dobrej Rady w Lublinie świadczą liczne wota i zapisy. Tu modlił się Stefan Czarniecki, jak też królowa Marysieńka Sobieska. Tu ślub zawarł Bolesław Prus. Cudowny obraz był dwukrotnie koronowany. Datę pierwszej koronacji trudno ustalić, drugiej dokonał biskup lubelski Franciszek Jaczewski 8 września 1913 roku, po kradzieży pierwszych koron w roku 1911.
W każdą środę o godz. 12-tej w kościele p w. Świętego Ducha sprawowana jest msza św. wotywna w intencjach zbiorowych do Matki Bożej Dobrej Rady. Przy kościele funkcjonuje Centrum Duszpasterstwa Młodzieży Archidiecezji Lubelskiej.
Elżbieta Kasprzycka
Obrazy związane z kultem Matki Bożej Dobrej Rady znajdują się między innymi w kościele pw. św. Jacka w Warszawie (obraz z XVII w.) Inne wizerunki pochodzą z XIX i XX w. (np. w Kościele pw. św. Katarzyny w Krakowie – kaplica Węgierska – w Prokocimiu, czy w Hadynowie na Podlasiu). Po II wojnie światowej tytuł Matki Bożej Dobrej Rady nadano niektórym kościołom protestanckim na zachodzie i północy Polski.
