28 kwietnia Kościół obchodził Niedzielę Miłosierdzia Bożego. To dla katolików ostatni dzień Oktawy Wielkanocy.
Kiedyś w ten dzień neofici, ochrzczeni podczas rzymskiej Wigilii Paschalnej, ubrani byli w białe szaty, podarowane im przez gminę chrześcijańską, stąd nazwano tę niedzielę „Białą”. Niedziela Miłosierdzia jest świętem patronalnym Caritas, dlatego, tego dnia były przed kościołami były zbierane ofiary na potrzeby tej charytatywnej organizacji.
Święto Miłosierdzia Bożego o charakterze uroczystości liturgicznej ustanowił w 2000 roku św. Jan Paweł II. Największą propagatorką kultu Miłosierdzia Bożego była św. siostra Faustyna, zakonnica ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, która od 1929 roku, aż do śmierci w 1933 roku, otrzymywała objawienia Pana Jezusa.
22 lutego 1931 roku polecił on siostrze Faustynie, by w drugą niedzielę wielkanocną obchodzone było święto miłosierdzia. Nieustannym apostołem Bożego miłosierdzia był św. Jan Paweł II, który tajemnicę Boga bogatego w miłosierdzie postawił w centrum swojego nauczania papieskiego i zawierzył cały świat Bożemu Miłosierdziu.
Odrzucenie misterium demonów
W czasie swojej ostatniej pielgrzymki do Polski Jan Paweł II w homilii wygłoszonej na krakowskich Błoniach 18 sierpnia 2002 roku, dzień po konsekracji sanktuarium w Łagiewnikach, powiedział, że: „Nadszedł czas, żeby Chrystusowe przesłanie dotarło do wszystkich, zwłaszcza do tych, którzy człowieczeństwo i godność zdają się zatracać w misterium iniquitatis (demony, zło). Nadszedł czas, aby orędzie o Bożym miłosierdziu wlało w ludzkie serca nadzieję i stało się zarzewiem nowej cywilizacji– cywilizacji miłości”.
Gdy Jezus podczas widzenia zlecił siostrze Faustynie namalowanie swego obrazu z napisem „Jezu ufam Tobie”, po raz pierwszy wyraził wówczas życzenie, aby druga niedziela po Zmartwychwstaniu była obchodzona jako święto Miłosierdzia Bożego. Możliwy jest wówczas odpust zupełny.
Po śmierci siostry Faustyny 5 października 1938 roku o ustanowienie święta występował ks. Michał Sopoćko, jej spowiednik i przewodnik duchowy. Jeszcze w czasie wojny ks. Sopoćko, kontynuując misję nieznanej nikomu cichej zakonnicy, napisał „Traktat o Bożym miłosierdziu”, który udało mu się konspiracyjnie wydać w 500 egzemplarzach.
Notyfikacja
Ksiądz Sopoćko dotarł do kardynała Augusta Hlonda i pozyskał jego przychylność dla sprawy, ale śmierć prymasa Hlonda wstrzymała bieg starań. Niemniej jednak jego następca, prymas Stefan Wyszyński, na wniosek ks. Sopoćki zwrócił się do Stolicy Apostolskiej z prośbą o aprobatę dla kultu i święta Miłosierdzia Bożego.
Silnym argumentem były głosy i petycje napływające nie tylko z Polski, ale z całego świata, gdzie coraz bardziej szerzył się ten kult. Prymas Wyszyński będąc w Rzymie w 1957 roku, osobiście złożył w Kongregacji św. Oficjum odpowiednie pisma i odniósł wrażenie, że sprawa przybierze pomyślny obrót.
Jednak 6 marca 1959 roku Kongregacja wydała „Notyfikację” w, której polecała powstrzymanie rozpowszechniania obrazów i pism przedstawiających nabożeństwo do miłosierdzia Bożego w formach przekazanych przez siostrę Faustynę. Prymas Wyszyński otrzymał pismo nakazując jeszcze usuwanie obrazów Króla Miłosierdzia, niewprowadzania święta Miłosierdzia Bożego i upomnienia dla ks. Sopoćki.
Dopiero otwarcie procesu w sprawie beatyfikacji siostry Faustyny 21 października 1965 roku przez arcybiskupa krakowskiego Karola Wojtyłę, dało z powrotem nadzieję na pozytywne zakończenie sprawy. Ks. Sopoćko zmarł 15 lutego 1975 roku, jednak owoce jego pracy dały o sobie znać.
15 kwietnia 1978 roku cofnięto „Notyfikację”, a 16 października tego samego roku papieżem został wielki czciciel miłosierdzia Bożego i siostry Faustyny, Karol Wojtyła. W 1980 roku Jan Paweł II ogłosił encyklikę „Dives in misericordia”. 18 kwietnia 1993 roku siostra Faustyna Kowalska została beatyfikowana w Rzymie, a w 2000 roku ogłoszona świętą. Ks. Michał Sopoćko został beatyfikowany 28 września 2008 roku.
Obrazki z wizerunkiem, Jezusa Miłosiernego dostępne są praktycznie w kościołach całego świata. Najczęściej reprodukowany jest obraz Adolfa Hyły czczony w sanktuarium w Łagiewnikach. W Lublinie świątynia pw. Miłosierdzia Bożego została a wybudowana przy ul. Nałkowskich 80 b. Samodzielny ośrodek duszpasterski w dzielnicy Wrotków został powołany decyzją bpa Bolesława Pylaka w 1982 roku. W latach 1985-1991 wzniesiono kompleks budynków sakralnych według projektu Andrzeja Bołtucia i Waldemara Bezpałki, architekta z Warszawy. W ich skład wchodzi kościół, plebania oraz dom zakonny. Realizatorem budowy był ks. Eugeniusz Szymański.
13 października 1991 roku obiekt został pobłogosławiony przez bpa Bolesława Pylaka. Obecnie parafia pw. Miłosierdzia Bożego liczy 10 521 wiernych. Przy kościele działają liczne wspólnoty parafialne, między innymi: Akcja Katolicka, Al.– Anon, Apostolat Maryjny, Dzieci Maryi, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Klub Platynowej Młodości, Koła Żywego Różańca, Kręgi Domowego Kościoła, Legion Maryi, Liturgiczna Służba Ołtarza, Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci, Ruch Światło-Życie, schola i Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej.
Elżbieta Kasprzycka
