Testy ciał

Pod takim hasłem w dniach 6-8 grudnia odbędzie się tegoroczny Maat Festival, tradycyjnie w lubelskim CK. To zamknięcie 10 lat poszukiwań i badań artystycznych nad przemianą ciała w ruchu. W programie m.in. występ pomysłodawcy i kuratora programu – Tomasza Bazana, a także performance Anity Wach, Barbary Bujakowskiej, Radosława Lisa.


Festiwal powstał w roku 2009 z pomysłu Tomasza Bazana z lubelskiego Teatru Maat Projekt. Jego siedzibą stało się Centrum Kultury.

– Ideą festiwalu w latach 2009-2012 było zapoznanie polskich widzów z tymi twórcami, którzy podjęli ryzyko i wypracowali własny, oryginalny język wypowiedzi artystycznej – mówi twórca i dyrektor Maat Festival. Podkreśla, jak istotna jest w tej sztuce wielokulturowość, która pozwala na dostrzeżenie tego, co artystów łączy, a co dzieli.

– Stawialiśmy zawsze w centrum ciało niedoskonałe, pełne pomyłek, biedne, poszukujące, ślepe, nieograniczone konwenansem i powinnością względem oczekiwań – mówią artyści zaangażowani w ten eksperyment.

Na program dotychczasowych edycji festiwalu składały się pokazy spektakli, warsztaty praktyczne oraz wykłady o tańcu i sztuce performance.

Od 2010 r. prezentacje odbywały się w dwóch nurtach – w pierwszym z nich pokazywane są przedstawienia gotowe, w drugim − propozycje performatywne w fazie rozwoju, sygnowane przez twórców u początku samodzielnej twórczości artystycznej.

Moment przełomu w formule Maat Festival

W 2013 roku Maat Festival przekształcił się w międzynarodowy program rezydencyjny. Tym samym stał się niejako „domem tańca”, w którym można spotykać się z zaproszonymi artystami przez cały rok. Mamy więc w Lublinie pierwszy w Polsce rezydencyjny festiwal w takim wymiarze – jego program jest realizowany w postaci „pobytów” artystycznych, trwających przez cały rok z finałem w grudniu każdego roku. Każdorazowo, oprócz występów artystów, powstaje fabularyzowany dokument filmowy dotyczący danego twórcy – w końcowym zamierzeniu powstaną dzięki temu unikatowe materiały filmowe.

Organizatorzy mają nadzieję, że program kuratorski Maat Festival stanie się wpisaną na stałe w polskie środowisko artystyczne platformą sztuk performatywnych i szeroko pojętego tańca. Tegoroczna edycja ma być zamknięciem 10 lat eksperymentalnych poszukiwań i badań lubelskich artystów i ich gości nad ciałem.

– Ciało to siła napędowa, sprawcza, wobec której wszystko, co niesprzyjające, kurczy się i zapada. Testujemy ciało, by dotknąć nadziei – tymi słowami Tomasz Bazan zachęca lublinian do uczestnictwa w spektaklach Maat Festival 2018, tym bardziej, że na wszystkie wydarzenia festiwalu jest wstęp wolny.

W ramach tegorocznej edycji

…od czwartku do soboty, zobaczymy kolejno: 6.12 godz. 20 – Tomasz Bazan: „Manfred Macx”; 7.12 godz. 18 – Anita Wach/Via Negativa: ,,100 toastów”, godz. 20 – Piotrek Wach: ,,VOID”

8.12 godz. 17 – Barbara Bujakowska: ,,Rozmowy z Lou”, godz.19 – Katarzyna Szugajew: ,,Famme, Flow, Frame”, godz. 21 – Radosław Lis: „Don Liso #dancernawsi”.

„Manfred Macx” to solo taneczne inspirowane futurystyczną powieścią „Accelerando” – rekonstrukcja ostatniego dzieła fikcyjnego choreografa-geniusza Manfreda Macxa, złożona z odnalezionych zapisów video. To opowieść o artyście ekstremalnym, który w sztuce szuka ostatecznej wolności, aż po całkowite wyzwolenie się z ciała.

„100 toastów” to kolektywna celebracja kulturowego konsumeryzmu. Świętujemy to, co kochamy; pijemy za to, czego nie akceptujemy; spożywamy ze smakiem wszystko, co jest nam zaoferowane. Wszystko po to, by narodowy pokarm mógł ulec ostatecznemu strawieniu.

„VOID” – Wyobraź sobie przyszłość: erę post-humanizmu, gdzie ludzkie ciało jest już tylko reliktem przeszłości, niedoskonałym tworem natury. Zapomnij o starzejącej się skórze, słodko-kwaśnym zapachu potu czy bólu kolana. Wykreowano rajską przestrzeń, w której nareszcie możesz być sobą – wolny od fizjologicznych potrzeb, skutków upływającego czasu, podatków czy przymusowej pracy. Jesteś skoncentrowaną samoświadomością – algorytmem wgranym w prosty interfejs.

„Rozmowy z Lou” – Inspiracją spektaklu jest książka Georgesa Pereca „Człowiek, który śpi”. Przerywa studia, wycofuje się z życia, ląduje na marginesie. Zrywa istniejące więzi, własną egzystencję sprowadza do niezbędnego minimum, do kilku powtarzalnych gestów zapewniających przetrwanie. Popada w coraz większe zobojętnienie. Stopniowo pozbawia swoje istnienie jakiejkolwiek wagi.

„Famme Flow Frame” – Czy jest możliwe utrzymanie permanentnej płynności w ruchu i narracji? Spektakl czerpie m.in. z technik takich jak terapia czaszkowo-krzyżowa ze swoją teorią „Tidal Flow” oraz z egzotycznego tańca na obcasach, który bazuje na aktywności fali w ciele oraz technice narracyjno-ruchowej.

„Don Liso #dancernawsi” – Jaki wpływ na aktora-tancerza miało wychowanie w wiejskiej, rodzinie rolniczej? Korzystając z opartych technik, na ruchu autentycznym, performer stara się przekodować i wyrazić to, co wyniósł z pracy na roli jako fundament w swojej przestrzeni tańca.

Maat Festival 2018 „Testy ciał” – idea, koncept, kurator programu: Tomasz Bazan, produkcja: Arkadiusz Sławek.

Marek Rybołowicz

News will be here