Odpust w Parafii pw. Matki Bożej Fatimskiej przy ul. Tuwima 7, który odbył się 13 maja br., stanowił kolejną uroczystość maryjną w tym miesiącu. Dziękowano Bogu za dar wspólnoty parafialnej, modlono się też między innymi w intencjach wszystkich fundatorów i budowniczych kościoła.
103 lata temu, 13 maja o 17.19, Matka Boża objawiła się koło Fatimy trojgu pastuszkom – dziesięcioletniej Łucji dos Santos, oraz rodzeństwu: dziewięcioletniemu Franciszkowi i siedmioletniej Hiacyncie Marto. Działo się to w środkowej Portugalii, w której dwa lata wcześniej Lizbona została ogłoszona ateistyczną stolicą świata. W tym czasie rządy w Portugalii sprawowała masoneria. Prześladowano Kościół, represjonowano osoby duchowne i świeckie, a wiele z nich poniosło śmierć męczeńską.
Prymasa Portugalii oraz najbardziej niewygodnych biskupów i kapłanów wypędzono z kraju. Dzieciom w szkole kazano maszerować z napisem „Ani Boga, ani religii”. Rodzinę królewską wymordowano do ostatniego dziecka. I właśnie wtedy, gdy w Portugalii trwało wielkie prześladowanie ludzi wierzących, gdy cała Europa była od trzech lat miejscem krwawych walk pierwszej wojny światowej, a władzę w Rosji przejmowali komuniści, Bóg w nadzwyczajny sposób zaapelował do ludzkich sumień poprzez objawienia Matki Bożej w Fatimie.
Wiara w rzeczywistą obecność Boga
Siostra Łucja, pytana o najważniejszą część objawień fatimskich, twierdziła, że jest nią wezwanie do głębokiej wiary w rzeczywistą obecność Boga. Z perspektywy ponad stu lat widzimy, że w zdumiewający sposób spełniły się przepowiednie fatimskie dotyczące wydarzeń w Rosji, wybuchu II wojny światowej, prześladowań Kościoła katolickiego, zamachu na Ojca Świętego i upadku systemu komunistycznego.
W dniach 10-13 maja trzykrotnie pielgrzymował do Fatimy św. Jan Paweł II. Ugodzony 13 maja 1981 roku na placu św. Piotra w Rzymie kulą zamachowca Ali Agcy, Ojciec Święty przyjechał rok później do Fatimy, by podziękować za ocalone życie. Ojciec Święty nie miał wątpliwości, że to Maryja z Fatimy uratowała go od niechybnej śmierci, co wyraził słowami: „Czyjaś ręka strzelała, ale Inna Ręka prowadziła kulę”. Agca, zawodowy morderca, strzelał, by zabić. Ten strzał powinien być śmiertelny. Kula przeszyła ciało papieża, raniąc go w brzuch, prawy łokieć i palec wskazujący lewej ręki. Zamach na życie Jana Pawła II wydarzył się dokładnie o tej samej godzinie, o której pierwszy raz dzieciom w Portugalii objawiła się Matka Boża. Przekazała Ona za ich pośrednictwem orędzia wzywające do nawrócenia, pokuty i modlitwy.
Trzy tajemnice
Od 13 maja do 13 października 1917 roku Matka Boża przekazała trzy tajemnice fatimskie. Pierwsza dotyczy ustanowienia nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi jako ratunku przed karą za grzechy ludzkości. Druga tajemnica ukazuje wizję piekła oraz czekającej świat kary za jego zbrodnie. Według tego objawienia Matka Boża prosiła ponadto o poświęcenie Rosji swemu Niepokalanemu Sercu i ofiarowanie Komunii św. w pierwsze soboty miesiąca jako zadośćuczynienie za grzechy. Dwie pierwsze części tajemnicy fatimskiej spisała w 1941 roku Łucja Santos, jedyna żyjąca z trójki dzieci, które były świadkami objawień. (Franciszek i Hiacynta zmarli niedługo po objawieniach), które zostały oficjalnie uznane przez Kościół katolicki w 1930 roku. Tajemnice fatimskie zostały rozpowszechnione w całym Kościele katolickim.
Trzecia tajemnica pozostawała nieznana aż do 2000 roku. Tajemnicę tę siostra Łucja, która dożyła sędziwego wieku jako karmelitanka, spisała na polecenie biskupa Fatimy 3 stycznia 1944 roku. Wzbraniała się długo przed przeniesieniem swej wizji na papier, tłumacząc, że Matka Boża zabroniła jej ujawnienia tej części przepowiedni przed rokiem 1960. Biskup Leiria przekonał ją jednak, że nikt jej wspomnienia wcześniej nie przeczyta. W 1957 roku dokument ten, dla lepszego zabezpieczenia, został przekazany w zalakowanej kopercie do Watykanu.
Po 1960 roku zapoznawali się z treścią pisma kolejni papieże z wyjątkiem Jana Pawła I, którego pontyfikat trwał zaledwie 33 dni. Żaden z nich nie zdecydował się jednak na jego ujawnienie. Jako pierwszy rąbka tajemnicy, w 1996 roku, uchylił prefekt Kongregacji Nauki Wiary, kard. Joseph Ratzinger, późniejszy papież Benedykt XVI. Zdementował on szerzące się od dawna pogłoski, jakoby trzecia tajemnica fatimska zawierała apokaliptyczną wizję końca świata i wybuchu trzeciej wojny światowej. Cztery lata później św. Jan Paweł II, podczas swojego trzeciego pobytu w Fatimie w dniach 12–13 maja 2000 r. zdecydował się na ujawnienie trzeciej tajemnicy. Ojciec Święty przybył do Fatimy, aby beatyfikować Hiacyntę i Franciszka.
Wtedy to ofiarował on Matce Fatimskiej pierścień z wygrawerowanym wizerunkiem Matki Bożej i słowami „Totus Tuus”, który podarował papieżowi kard. Stefan Wyszyński w pierwszych dniach pontyfikatu. Podczas pierwszej wizyty w Fatimie Jan Paweł II zawiesił na złożonych rękach Madonny Fatimskiej różaniec. Na wieńczącym go medalionie znajdował się wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej z dwiema datami: 13 maja 1981 oraz 13 maja 1982. Podczas tej pielgrzymki Ojciec Święty nie tylko dziękował za cudowne ocalenie, ale dokonał poświęcenia całej ludzkości Niepokalanemu sercu Maryi. Ofiarował też Matce Najświętszej kulę, która ugodziła go podczas zamachu. Kula ta jest wmontowana w drogocenną koronę – dar kobiet portugalskich, złożony 1 października 1942 r., jako dziękczynienie za to, że Portugalia nie przystąpiła do II wojny światowej. Korona ta jest nakładana na głowę figury Matki Najświętszej w dniach wielkich pielgrzymek i podczas innych specjalnych okazji.
Modlić się, modlić się i jeszcze raz modlić się
Podczas tego pobytu w Fatimie Jan Paweł II powiedział, że najistotniejszą treścią orędzia fatimskiego jest wezwanie, „Modlić się, modlić się i jeszcze raz modlić się”. W ten sposób Ojciec Święty przypomniał, że człowiek oraz naród, który się modli, jest zjednoczony z Bogiem, a więc ma największy skarb i nie musi się lękać przyszłości. Nie można tu zapomnieć o dacie 25 marca 1984 roku, kiedy to na placu św. Piotra w Rzymie Jan Paweł II – w łączności z biskupami całego świata – dokonał aktu poświęcenia Rosji i całej ludzkości Niepokalanemu Sercu NMP. Według oceny s. Łucji dopiero wtedy w całej pełni została spełniona prośba Matki Bożej wyrażona w 1917 roku.
Do Fatimy Ojciec Święty przybył też w dniach 10–13 maja 1991 roku, aby jeszcze raz podziękować Maryi za ocalenie z zamachu, a także wyrazić Jej wdzięczność za upadek komunizmu w Europie. Podczas pobytu w fatimskim sanktuarium święty Jan Paweł II ponownie dokonał aktu zawierzenia świata Matce Bożej.
Trzecia tajemnica fatimska
Trzecia tajemnica fatimska zawiera w swej treści ostrzeżenie, że największym zagrożeniem jest ateizm i życie takie, jakby Bóg nie istniał. Prorocza wizja ostrzega i przypomina, że przyszłość ludzkości uzależniona jest od wolnego wyboru ludzi, od ich opowiedzenia się za Bogiem i jego prawami lub przeciwko Niemu. Ta wielka fatimska przestroga z wezwaniem do pokuty i nawrócenia ma zmobilizować wolę i siły do konsekwentnego kroczenia drogą wiary, do pokuty i wytrwałej modlitwy. Tylko w ten sposób można zapobiec nienawiści, wojnom, przelewowi krwi, degradacji moralnej i biologicznej. Człowiek i naród, który się modli, jest zdaniem św. Jana Pawła II zjednoczony z Bogiem.
Pontyfikat obecnego papieża Franciszka został na jego dwukrotną prośbę zawierzony MB Fatimskiej przez ks. kardynała Jose Policarpo, patriarchę Lizbony oraz cały portugalski Episkopat 13 maja 2013 roku.
Lubelski kult i relikwie
Parafia pw. Matki Bożej Fatimskiej przy ul. Tuwima liczy obecnie ponad 7 tys. wiernych. Poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego dokonał ks. bp Bolesław Pylak 12 października 1986 roku. Kamień węgielny pochodził z grobu św. Piotra w Rzymie. Budowę nowoczesnej świątyni według projektu lubelskiego architekta Janusza Gągały zakończono w 1992 r. Realizatorem budowy był ks. Edward Kozyra, wikariusz z parafii Najświętszego Serca Jezusowego przy ul. Kunickiego. 6 sierpnia 1989 r. przywieziono do parafii figurkę Matki Bożej z Fatimy. Kościół pobłogosławił 17 maja 1992 r. bp Bolesław Pylak. W latach 1984–1986 wzniesiono murowaną plebanię. Tymczasowa, drewniana kaplica o niewielkiej, jak na rozrastającą się parafię, powierzchni 300 metrów kwadratowych, została przeniesiona w 1992 roku do nowo utworzonej parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Kraśniku.
Od 13 października 2014 roku świątynia pw. MB Fatimskiej szczyci się posiadaniem kropli krwi św. Jana Pawła II, wielkiego czciciela Matki Bożej z Fatimy. Kościół posiada też relikwie świętych Hiacynty i Franciszka Marto. Przy parafii działają liczne wspólnoty i grupy parafialne, m. in.: Liturgiczna Służba Ołtarza, Rada Duszpasterska, Legion Maryi, Domowy Kościół, Kółka Różańcowe Dzieci, Grupa Różańcowo– Misyjna, Grupa Charytatywna, schola, ZHR, Zuchy, KSM.
Elżbieta Kasprzycka
