Tak zdecydowała w czwartek Rada Miasta Lublin przyjmując uchwałę, której projekt zgłosiła grupa radnych PiS. Radni nie byli jednak jednogłośni.
– To inicjatywa zupełnie apolityczna – przekonywał radny Piotr Popiel (PiS), jeden z inicjatorów projektu. – Jej celem jest przede wszystkim okazanie uznania dla kardynała Wyszyńskiego, który w tym roku został beatyfikowany, promowanie Jego idei i przesłania oraz przybliżenie Jego postaci, współczesnym mieszkańcom Koziego Grodu – dodawali radni Marcin Jakóbczyk oraz Robert Derewenda, przypominając, że Prymas Tysiąclecia przez wiele lat był związany z Lublinem.
Te argumenty przekonały większość radnych, ale nie piątki rajców klubu prezydenta Żuka: Grzegorz Lubaś, Anna Ryfka i Dariusz Sadowski zagłosowali przeciwko, a Bartosz Margul i Maja Zaborowska wstrzymali się zaś od głosu.
– Kościół katolicki jest dość bogaty i sądzę, że znalazłyby się tam środki, które pomogłyby rozpropagować myśli kardynała – stwierdził Dariusz Sadowski, który nie chciał, aby na ten cel wydatkować miejskie pieniądze. Prezydent Krzysztof Żuk zapewnił jednak, że miasto przeznaczy w budżecie środki na zorganizowanie obchodów roku kardynała Wyszyńskiego zgodnie z wolą większości radnych.
Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 roku w Zuzeli na Mazowszu, a zmarł 28 maja 1981 roku w Warszawie. Podczas II wojny światowej pełnił funkcję kapelana szpitala powstańczego w Laskach oraz okręgu Żoliborz Armii Krajowej. W 1946 r. otrzymał nominację na biskupa lubelskiego. Diecezja lubelska już wtedy nie była dla niego obcym miejscem. Jeszcze w czasie niemieckiej okupacji ukrywał się przed aresztowaniami w Kozłówce koło Lubartowa, a następnie w zakładzie dla ociemniałych w Żułowie koło Krasnegostawu.
Stefan Wyszyński zasłużył się także dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, którego był absolwentem i wykładowcą. Pełnił funkcję Wielkiego Kanclerza KUL i przez lata jako Prymas Polski wspierał uczelnię w rozwiązywaniu problemów gospodarczych, organizacyjnych. Z jego pomocą powstał Wydział Filozofii Chrześcijańskiej oraz reaktywowano Instytut Wyższej Kultury Religijnej.
W 1948 roku otrzymał nominację na arcybiskupa gnieźnieńskiego i warszawskiego oraz prymasa Polski. W latach PRL był przez trzy lata internowany. Prymas dzięki podejmowanym przez siebie działaniom stał się symbolem niezłomnej postawy sprzeciwu wobec zła w czasach panującego w Polsce komunizmu. Marek Kościuk
