Trwa remont elewacji frontowej budynku przy ul. 3 Maja 6/ul. Żołnierzy Niepodległej 1 w Lublinie. Swoją siedzibę ma w nim: Kuratorium Oświaty, Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Komisji Edukacji Narodowej oraz Zespół Poradni Nr 2 w Lublinie. Budynek jest wpisany do rejestru zabytków. Ma ciekawą historię.
Wykonawcą remontu jest Przedsiębiorstwo Wielobranżowe TUZ sp. z o.o. z ul. Żelaznej 7 w Lublinie.
– Lubelski Kurator Oświaty, działająca w imieniu zamawiających, wspólnie podpisała umowę z wykonawcą na wynagrodzenie ryczałtowe 342 000 zł brutto, z czego na poszczególne strony przypadają kwoty: Kuratorium Oświaty w Lublinie (64,24 %) – cena 219 700,80 zł brutto; Województwo Lubelskie, ul. Artura Grottgera 4 (26,55%) – cena 90 801 zł brutto i Gmina Lublin, (9,21%) – cena 31 498,20 zł brutto – informuje Jolanta Misiak, dyrektor Wydziału Pragmatyki Zawodowej i Analiz KO w Lublinie.
Zniszczone i spękane tynki zostaną skute, barierki balkonowe oczyszczone z rdzy. W planach jest też remont wewnętrznych wrót bramy wjazdowej. Po remoncie ma zmienić się kolory elewacji, z dotychczasowego jasnozielonego na jasnoszary i ciemnoszary na cokołach ścian. Balustrady i kraty okienne zostaną pomalowane farbą przeciwrdzewną na kolor grafitowy. Zgodnie z decyzją Miejskiego Konserwatora Zabytków w Lublinie z dnia 14 stycznia 2019 roku „określenie ostatecznej wersji kolorystyki winno nastąpić na podstawie próbek kolorystycznych wykonanych na elewacji i zatwierdzonych przez MKZ w Lublinie”.
Zaczęło się od słynnego Pensjonatu „Janina”
Remontowany budynek ma bardzo ciekawą historię sięgającą 1904 roku, kiedy to Władysław Skibiński, właściciel działki, na której znajduje się budynek, zamówił u Eliasza Sidorskiego projekt hotelu. Hotel, który należał przed pierwszą wojną światową do najbardziej eleganckich budowli w Lublinie (był oświetlany lampami elektrycznymi i kanalizację, a ogrzewany był piecami kaflowymi) funkcjonował od 1906 roku do 1925 pod nazwą „Pensjonat Janina” Janiny Skibińskiej.
Cztery lata dłużej była czynna jego restauracja oraz otwarta w tym samym budynku w suterynie łaźnia zwana Zakładem Kąpielowym „Janina” należąca do Tadeusza Szczerby. Hotelowa restauracja była wyposażona w trzy sale do konsumpcji, a dwa lata po otwarciu hotelu powstała też okazała sala balowa. W marcu 1908 roku w budynku udostępniono też kinematograf pozwalający na wyświetlanie filmów – w ten sposób powstał tam Teatr „Oaza”. Na parterze znajdowały się kilkupokojowe mieszkania, hotelowe pomieszczenia zajmowały pozostałe trzy piętra. Dodatkowo na każdym piętrze było też jedno pięciopokojowe mieszkanie z kuchnią. Toalety i łazienki (po kilka na piętrze) znajdowały się na korytarzu. Wnętrze hotelu było bogato zdobione m.in. sztukateriami.
W 1925 budynek został przebudowywany na cele oświatowe – od tego roku mieściły się w nim biura Kuratorium Oświaty. Dwa lata później w gmachu powstała też Centralna Biblioteka Pedagogiczna Kuratorium Okręgu Szkolnego Lubelskiego, istniejąca do dziś pod nazwą Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej im. Komisji Edukacji Narodowej. Wnętrza były zmieniane, a pozostałości po bogatym zdobieniu hotelu sukcesywnie znikały. W czasie II wojny światowej budynek zajęli niemieccy urzędnicy, którzy urządzili w nim biura. Po zakończeniu wojny ponownie zaczęło w nim funkcjonować kuratorium, do którego dołączył Zespół Poradni nr 2. W latach 1997-1998 obiekt przeszedł remont generalny i modernizację wnętrza.
Czterokondygnacyjna narożna kamienica przy ul. 3 Maja 6/ ul. Żołnierzy Niepodległej 1 uważana jest za pierwszy secesyjny budynek w Lublinie. Po pierwotnym wystroju architektonicznym elewacji m.in. ozdobnych sztukateriach usuniętych po 1945 r., pozostały jedynie zdobne kute balkony i odkryte w trakcie remontu siedziby kuratorium (w 2011 r.) zabytkowe malowidła na suficie klatki schodowej siedziby kuratorium lubelskiego. To jedyna pozostałość po bogatej malarskiej dekoracji wnętrza dawnego hotelu
Emilia Kalwińska
