Kalendarium Ziemi Włodawskiej 8-14 kwietnia

– 8 kwietnia 1688 roku właściciel Włodawy Rafał Leszczyński wystawił miastu ordynację.

Zachęcał w niej m.in. do osiedlania się we Włodawie ludzi różnych zawodów, którym gwarantował prawo do budowania domów „w Rynku, jako i w ulicach” oraz wolność wykonywania zawodu.

– 8 kwietnia 1964 roku na Bugu we Włodawie zanotowano najwyższy stan wody (w 50-leciu 1951-2000) – 506 cm.

– W kwietniu 1949 roku we Włodawie powstał posterunek klimatologiczny. Mieścił się przy ulicy Podzamcze.

– 9 kwietnia 1564 roku kniaź Roman Sanguszko nadał włodawskiej parafii prawosławnej prawo mielenia ziarna w miejskim młynie, który pracował na rzece Włodawce, a także prawo otrzymywania dochodów z młyna raz na 10 dni.

– 9 kwietnia 1684 roku Rafał Leszczyński wystawił dokument w którym pozwolił Żydom zbudować we Włodawie, na „gruncie dworskim”, szkołę, bóżnicę i jatki rzeźnicze, ustalając czynsz na 2 zł polskie i półtora funta pieprzu. W następstwie wydania dokumentu powstała zwarta dzielnica żydowska, zlokalizowana w północno-zachodniej części miasta.

– 9 kwietnia 1871 roku we Włodawie urodził się Leon Paweł Karwacki (zm. 18 lutego 1942 w Warszawie) – polski mikrobiolog, docent patologii ogólnej i doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

– 9 kwietnia 1929 roku otwarto mleczarnię spółdzielczą w Wereszczynie.

– 9 kwietnia 1946 roku pierwsze pomiary meteorologiczne we Włodawie uruchomił Państwowy Instytut Hydrologiczno-Meteorologiczny.

– 10 kwietnia 1959 roku w Lubieniu urodził się o. Robert Łukaszuk (zm. 19 lutego 2008 roku) – paulin. Był m.in. rzecznikiem prasowym Jasnej Góry.

– 12 kwietnia 1541 roku w Różance urodził się Adam Pociej – unicki metropolita kijowski, pisarz polemiczny. Zmarł w roku 1613, w wieku 72 lat.

– 12 kwietnia 1951 roku Skarb Państwa przejął nieruchomość „Popówka” w Hannie, której dotychczasowym właścicielem była miejscowa parafia rzymskokatolicka.

– 12 kwietnia 1925 roku biskup Przeździecki erygował pierwszą parafię obrządku bizantyjsko-słowiańskiego (neounicką) w Holi pod wezwaniem św. Praksedy.

– 14 kwietnia 1876 roku w Dołhobrodach urodził się Józefat (Józef) Błyskosz (zm. 14 stycznia 1947 roku w Dołhobrodach – Kolonia Zaświatycze) – senator II Rzeczypospolitej w latach 1922-1927, poseł na Sejm w latach 1919-1922 i 1928-1930, wcześniej poseł do I i II Dumy Imperium Rosyjskiego, członek Koła Polskiego w Dumie, mianowany członkiem Rady Stanu w 1918 roku, członek Rady Naczelnej Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”, rolnik, publicysta. Był obrońcą praw unitów, ścigany przez policję rosyjską, ukrywał się, w latach 1912-1915 więziony, był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej. Był również członkiem Głównego Zarządu Straży Kresowej w Lublinie, członkiem Polskiej Macierzy Szkolnej i Kółek Rolniczych. Przez szereg lat pracował w Narodowej Demokracji i jej Secesji. Pisywał do Gazety Świątecznej i Gazety Narodowej. (ad)

 

News will be here