Zofia Weresińska, wieloletnia nauczycielka II Liceum Ogólnokształcącego w Chełmie, odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, zmarła w wieku 90 lat. W ostatnim pożegnaniu towarzyszyli jej najbliżsi, nauczyciele i absolwenci-Dreszerczycy: – Społeczność II LO będzie o Pani zawsze pamiętać. Spoczywaj w pokoju, Pani Profesor – mówił w przemówieniu podczas pogrzebu Zbigniew Niderla, dyrektor II LO w Chełmie.
Uczniowie, nauczyciele i absolwenci II LO w Chełmie z żalem przekazywali sobie ostatnio wiadomość o śmierci Zofii Weresińskiej, wieloletniej nauczycielki tej szkoły. Była autorytetem dla wielu pokoleń uczniów. 2 czerwca br. Pani Zofia obchodziła 90-te urodziny. Zmarła dwa tygodnie później, 18 czerwca br. Uroczystość pogrzebowa odbyła się w ubiegły poniedziałek w Bazylice NNMP w Chełmie.
W ostatnim pożegnaniu Pani Profesor uczestniczyli jej najbliżsi, a także przyjaciele, wychowankowie. Podczas ceremonii przemówienie wygłosił Zbigniew Niderla, dyrektor II LO w Chełmie, który mówił, jak wielkim szacunkiem obdarzała ją młodzież, a także rodzice uczniów i współpracownicy.
– Jej uczniowie wspominają ją jako nauczyciela cieszącego się dużym zaufaniem, sprawiedliwego, a jednocześnie wyrozumiałego – mówił dyrektor Niderla podczas ostatniego pożegnania Pani Zofii.
– Lekcje matematyki prowadziła bez szablonu i rutyny, umiejętnie kształciła logiczne myślenie oraz umiejętności poprawnego formułowania wyników rozumowania. Zawiłości matematyki tłumaczyła w sposób przystępny dla młodzieży, pozwalający na zrozumienie materiału także przez uczniów słabszych. Podczas lekcji aktywizowała całą klasę. Cieszyła się dużym zaufaniem młodzieży. Uczniowie pamiętają jej życzliwy stosunek do uczniów i ich rodziców oraz do współpracowników. Społeczność II LO w Chełmie będzie o Pani Zofii zawsze pamiętać. Pani Profesor, spoczywaj w pokoju.
Zofia Weresińska urodziła się 2 czerwca 1930 r. w Majdanie Starym. W 1949 r. ukończyła Liceum Pedagogiczne w Chełmie, następnie odbyła Kurs Przysposobienia Zawodowego dla Nauczycieli Szkół Średnich w Katowicach. Tytuł magistra matematyki uzyskała w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii w 1960 r. W 1972 r. uzyskała dyplom profesora szkoły średniej. W latach 1949-64 pracowała w szkołach podstawowych w Majdanie Ostrowskim, Mełgwi, Technikum Handlowym w Międzyrzecu Podlaskim, a także podstawówkach w Krasnystawie i Brzeźnie. W latach 1965-1984 pracowała w II LO w Chełmie, gdzie uczyła matematyki i fizyki. Ukończyła dwa kursy centralne oraz roczne studia z informatyki. Brała udział w wielu kursach metodycznych. Czynnie włączała się do samokształcenia nauczycieli, współpracując z ośrodkiem metodycznym i czasopismem „Matematyka w szkole”, gdzie zamieszczała swoje artykuły. Za całokształt pracy otrzymała nagrodę Kuratora Oświaty i Wychowania w Chełmie oraz została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi w 1976 r. (t)
Pożegnanie w imieniu społeczności szkolnej II LO im. gen. Gustawa Orlicz-Dreszera w Chełmie.
Pani Zofia Weresińska urodziła się 2 czerwca 1930 r. w Majdanie Starym. Ukończyła Liceum Pedagogiczne w Chełmie w 1949 r. Od 12 lutego 1951 r. do 4 lipca 1951 r. odbyła Kurs Przysposobienia Zawodowego dla Nauczycieli Szkół Średnich w Katowicach. Tytuł magistra matematyki uzyskała w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii w 1960 r. W r. 1972 p. Zofia uzyskała dyplom profesora szkoły średniej. W r. szk. 1978/79 uczęszczała na roczne Studium Informatyki prowadzone przez Instytut Kształcenia Nauczycieli i ukończyła je 15 września 1979 r. z wynikiem dobrym.
W latach 1949-64 pracowała w szkolnictwie podstawowym:
1. 1.09.1949 – 31.08.1950 Szkoła Podstawowa – Majdan Ostrowski
2. 1.09.1950 – 31.08.1951 Szkoła Podstawowa – Mełgiew
3. 1.09.1951 – 31.08.1952 – Technikum Handlowe – Międzyrzec podlaski
4. 1.09.1952 – 31.08.1953 – Szkoła Podstawowa nr 5 – Krasnystaw
5. 1953/54 – przerwa w pracy
6. 1.09.1954 – 31.08.1965 – Szkoła Podstawowa – Brzeźno
W okresie 1.09.1965 – 31.08.1984 nieprzerwanie pracowała w II LO w Chełmie, gdzie uczyła matematyki i fizyki. Ukończyła 2 kursy centralne oraz roczne studia z informatyki. Brała udział w wielu kursach metodycznych, czynnie włączała się do samokształcenia nauczycieli, współpracując z ośrodkiem metodycznym i czasopismem „Matematyka w szkole”, gdzie zamieszczała swoje artykuły.
Za całokształt pracy otrzymała nagrodę Kuratora Oświaty i Wychowania oraz została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi – 1976 r.
Teraz kilka faktów ważniejszych, moim zdaniem, niż te wynikające z dokumentów.
Jej uczniowie wspominają ją jako nauczyciela cieszącego się dużym zaufaniem, sprawiedliwego, a jednocześnie wyrozumiałego. Lekcje z matematyki prowadziła bez szablonu i rutyny, umiejętnie kształciła logiczne myślenie oraz umiejętności poprawnego formułowania wyników rozumowania. Zawiłości matematyki tłumaczyła w sposób przystępny dla młodzieży, pozwalający na zrozumienie materiału także przez uczniów słabszych. Podczas lekcji aktywizowała całą klasę. Cieszyła się dużym zaufaniem młodzieży. Pamiętamy jej życzliwy stosunek do uczniów i ich rodziców oraz do współpracowników.
Pani Profesor, społeczność II LO w Chełmie będzie o Pani zawsze pamiętać. Spoczywaj w pokoju!
Wspomnienia uczniów
Pani Prof. Zofia Weresińska przez okres mojej czteroletniej edukacji w II Liceum Ogólnokształcącym uczyła matematyki.
Matematyka – przedmiot szczególny – kochany przez jednych, niezrozumiały i nielubiany przez drugich. Na szczęście należałam do pierwszej grupy a przyczyniła się również do tego Pani Prof. Zofia Weresińska, nazywana przez młodzież Zosia lub Balbina.
Miła, ciepła, zrównoważona. Ze stoickim spokojem tłumaczyła tajniki królowej nauk. Zawsze pogodna, uśmiechnięta i serdeczna. Doceniała zdolności i umiejętności uczniów. Pozwalała głośno myśleć. Cierpliwa i opanowana w kontaktach z uczniami. Życzliwa. Nagradzała starania i wysiłek. Pomagała – wlewając optymizm i wiarę w pokonywanie trudności. Rozumiała, że nie każdy zostanie matematykiem. Biolodzy też są potrzebni. Cieszyła się wielkim szacunkiem młodzieży. Była uosobieniem tego co wartościowe, godne naśladowania. Wspaniały pedagog. Na zawsze pozostanie w naszej pamięci.
Absolwentka, 1973 r. Klasa IVA
Sala numer 37 to miejsce, które nadal kojarzę z osobą niezwykle miłą i ciepłą, naszą ukochaną Panią Profesor Zofią Weresińską, która uczyła Nas matematyki w latach 1981-1983. Spokój, cierpliwość i opanowanie w tłumaczeniu zadań, wyrozumiałość i inteligencja, gdy nagle podczas odpowiedzi zagubił się zeszyt z pracą domową. Te obrazy pojawiają się jako wspomnienie z tamtych lat. Dzięki Pani Profesor matematyka była dla Nas, uczniów klasy biologiczno-chemicznej, przedmiotem bardzo ważnym. Pani Zosia przekazywała swoją wiedzę w sposób jasny i logiczny, łącząc tajniki matematyki z mądrością życiową.
Dziś, poprzez przywołanie chwil spędzonych z Panią Profesor, odbieramy najważniejszą lekcję wychowawczą; lekcję pokory wobec wartości życia.
Absolwentka II LO, rocznik 1985
Sorka Weresińska… Po pierwsze uśmiech i matczyne ciepło. Takie było moje pierwsze wrażenie. Następnie wyrozumiałość i cierpliwość, zwłaszcza dla takiego orła z matematyki jak ja. Nie pamiętam nikogo, kto by się ciepło nie wyrażał o „Sorce”. Jej uśmiechniętą twarz widzę, jakby to było wczoraj…
Absolwent II LO, rocznik 1986
