Część mieszkańców skrzyknęła się, odwołała dotychczasowy zarząd wspólnoty, powołała nowy i zrezygnowała z zarządzania przez PUM. Teraz, prawomocnym wyrokiem, sąd II instancji uznał przyjętą przez nich uchwałę za nieistniejącą.
Na początku grudnia 2017 roku grupa mieszkańców wspólnoty przy ul. Trubakowskiej 53, 55 i 57A zorganizowała zebranie bez udziału zarządu i zarządcy oraz przedstawiciela miasta, które również posiada udziały we wspólnocie. Ustalili, że spełniają oni wymogi, by zmienić sposób trybu głosowania zgodnie z zasadą 1 właściciel – 1 głos. W ten sposób tzw. grupa inicjatywna odwołała dotychczasowy zarząd i wybrała skład nowego oraz podjęła uchwałę (w trybie indywidualnego zbierania głosów) o rezygnacji z zarządzania przez PUM. Złożyła też zawiadomienie do prokuratury, w którym zarzuciła PUM m.in. defraudację środków z rachunku wspólnoty.
Nowy zarząd wyznaczył nowe konto wspólnoty, na które mieszkańcy mieli uiszczać opłaty za czynsz. Doszło do tego, że jedni wpłacali na rachunek, który przed laty założył PUM, drudzy na nowe konto. PUM tymczasem słał do tych drugich wezwania do kontynuowania wpłat na dotychczasowy rachunek, informując, że tzw. grupa inicjatywna wprowadza mieszkańców w błąd, a umowa o zarządzanie z PUM pozostaje ważna.
We wspólnocie doszło do rozłamu. Przeciwni działaniom grupy inicjatywnej i nowego zarządu wspólnoty mieszkańcy zaskarżyli podjęte przez tamtych uchwały do sądu. W styczniu 2019 roku Sąd Okręgowy w Lublinie wskazał, że owo grudniowe zebranie zostało zwołane w sposób nieprawidłowy, z pominięciem zarządu (zarządcy), a zatem wbrew przepisom ustawy o własności lokali oraz postanowieniom statutu wspólnoty.
Głosowanie zostało przeprowadzone nieprawidłowo, odwołanie starego i powołanie nowego zarządu – niezgodne z prawem, co poskutkowało tym, że osoby nieuprawnione złożyły wniosek o poddanie pod głosowanie w trybie indywidualnego zbierania głosów uchwały w zakresie rezygnacji wspólnoty z zarządzania przez PUM. Pozwana wspólnota złożyła apelację od wyroku, a miesiąc później Sąd Rejonowy w Chełmie powołał tymczasowego zarządcę przymusowego do pobierania opłat czynszowych i regulowania bieżących rachunków.
Sąd II instancji orzekł, że apelacja nie zasługuje na uwzględnienie, a złożony wniosek ma charakter „pustego” i „nie jest wypełniony żadną argumentacją pozwalającą na merytoryczne odniesienie się”. Zatem uchwała podjęta przez pozwaną wspólnotę 3.12.2017 r. pozostaje nieważna, bo jedynym możliwym sposobem głosowania nad nią było głosowanie udziałowe, a warunkiem przyjęcia uchwały – opowiedzenie się za jej treścią ponad 50% ogółu udziałów (przeprowadzający głosowanie w trybie indywidualnego zbierania głosów zaprzestał tego w momencie, gdy zagłosowało 34 właścicieli lokali mieszkalnych, niedysponujących łącznie ponad 50%). Zatem, w ocenie sądu II instancji, umowa z PUM o zarządzanie nieruchomością, zawarta w 2007 r., pozostaje wiążąca. Wyrok jest prawomocny. (pc)
