Stanisław Koszewski
Fraszkopisarz, satyryk, autor wierszy i piosenek. Urodził się 10 grudnia 1936 roku w Suchawie w powiecie włodawskim. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Lublinie (1964), Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, uzyskując tytuł magistra ekonomii (1972), oraz studia podyplomowe w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (1979). Wieloletni kierownik jednostek finansowych we Włodawie i Chełmie. W latach 1978-2002 dyrektor Banku Gospodarki Żywnościowej w Chełmie. Po przejściu na emeryturę został członkiem Chóru Ziemi Chełmskiej „Hejnał” im. Mieczysława Niedźwieckiego. Od 2004 roku jest członkiem Chełmskiej Grupy Literackiej „Lubelska 36” (w latach 2007-2009 był jej skarbnikiem).
W młodości amatorsko reżyserował sztuki teatralne (1952–1956). Sporadycznie tworzył piosenki i pisał okolicznościowe wiersze, które przy akompaniamencie akordeonu prezentował w trakcie rodzinnych i regionalnych uroczystości. Dopiero po przejściu na emeryturę i po nawiązaniu towarzyskich kontaktów z nestorem chełmskich literatów Longinem Janem Okoniem „zaczął zgłębiać tajemnice wiersza i doskonalić swoją twórczość”. Prawie od początku uczestniczy w różnorodnych, często scenicznych, działaniach Chełmskiej Grupy Literackiej „Lubelska 36”, w trakcie których, z wrodzonym talentem aktorskim, prezentuje swoje wiersze, fraszki i piosenki.
Debiutował w Piśmie Literacko-Artystycznym „Egeria” (nr 1/2004) wierszem Cnota i piosenką Tomek i Miś (tekst i muzyka). Nakładem wydawnictwa TAWA ukazał się jego debiutancki tomik fraszek pod tytułem Bez retuszu (2005). Potem wydał następne: Bez pudru (Drukarnia „Kresowa”, 2011) i Bez bawełny (Drukarnia San Solution Sp. z o.o., 2014). W 2023 roku ukazał się jego pierwszy samodzielny zbiór wierszy Barwy wzruszeń (Drukarnia Mazowieckie Centrum Poligrafii). Jego utwory ukazały się w kilkunastu almanachach i antologiach poetyckich oraz były wielokrotnie publikowane w chełmskiej „Egerii”. Kilka utworów zamieściły też pisma ukraińskie i litewskie w tłumaczeniach na te języki.
Spod jego ręki wyszło opracowanie spuścizny literackiej Zbigniewa Uchnasta pt. Gorycz życia (TAWA, 2010). Zawiera ono wiersze, fraszki, aforyzmy i publicystykę byłego członka Armii Krajowej, skazanego przez Sąd Rejonowy w Lublinie na karę śmierci, którą zamieniono po roku na dożywocie. W wyniku amnestii w 1956 roku Zbigniew Uchnast wraz z tysiącami więźniów politycznych odzyskał wolność.
Stanisław Koszewski zebrał również materiały z sesji naukowej zorganizowanej w Chełmie, poświęconej ludobójstwu dokonanemu przez nacjonalistów ukraińskich na narodzie polskim zamieszkałym na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej w latach 1939-1946. Opracowanie to ukazało się w roku 2010 pod tytułem Pamięć i nadzieja. Przygotował do druku i opatrzył wstępem wspomnienia Haliny Leśnej O godne życie (TAWA, 2006).
Za działalność społeczną i literacką otrzymał nagrodę im. Andrzeja Kazimierza Jaworskiego w kategorii mecenas kultury (Chełm 2002), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986), Złoty i Brązowy Krzyż Zasługi (1979, 1974), Brązowy i Złoty Wawrzyn Literacki (2008, 2012) oraz Zasłużony Popularyzator Pieśni Chóralnych (2004).
Stanisław Koszewski od kilku lat pisze wspomnienia, a w nich, jak mówi, odnosi się do wielu wydarzeń niełatwej historii naszego kraju od czasów II wojny światowej po dzień dzisiejszy. Zapewne będą w tych wspomnieniach decyzje i dylematy związane z wyborem pracy zawodowej, miejsca zamieszkania, udziału w życiu społecznym. Dla wielu będzie to interesująca opowieść o losach wiejskiego chłopca, który dzięki własnej pracy, uporowi i zawodowej ambicji został bankowcem.
Wspomnienia i tragiczne przeżycia II wojny światowej powróciły do niego w ostatnich latach ze zdwojoną siłą. Jako naoczny świadek tamtych dni zaangażował się w działalność upamiętniającą te mroczne czasy. Należy do Stowarzyszenia Pamięć i Nadzieja, którego dziełem jest Pieta Wołyńska upamiętniająca rzezie Polaków na terenie II RP. Jest Wiceprezesem Zarządu Okręgowego Związku Kombatantów i Byłych Więźniów Politycznych w Chełmie oraz członkiem Chełmskiego Towarzystwa Naukowego i Stowarzyszenia Rocznik Chełmski. Waldemar Taurogiński
Stanisław Koszewski
– wybrane wiersze i fraszki –
Fontanna
Tęczowymi kroplami
pieści dziecięce rączki
przemywa gwiazdom wzrok
przywraca rześkość obliczu księżyca
strudzonym wędrowcom
niesie radość
z przebytej drogi
a wonnym powiewem
usłużny zefir
owiewa skroń
Spotkanie
W cieniu
oczekującego poranka
muzyczna cisza
z komarem w dominancie
poeci
skupieni
sycą płomień
a woń kadzideł
snuje pasmo nadziei
gdy zabrzmi akord
świtania pieśń powróci
echem ciepłej pieszczoty
O cnocie
Rącznym rumakiem
niepowstrzymanie pędzi czas
usiłuję tchnąć iskrę
w dumne dziedzictwo
dodać światła ognisku Amora
by cnocie
co rozum kocha
drogę oświetlić
aby nietknięta
w zmysłowej otchłani
strzegła świętości
dobierając paliwo
godne homo sapiens
Jakie to proste
Wziąć się do roboty,
a znikną kłopoty.
Mnogość
Powiem bez euforii
ilu historyków, tyle historii.
Cnotliwy
Pokaż garść złota,
a pryśnie cnota.
Studia
Jej poezja to za mało,
chce studiować także ciało.
Lekkomyślność
Początek niewinny,
i koniec dziecinny.
