Włodawski klub piłkarski MKLS „Włodawianka” obchodzi w najbliższą sobotę (2 września) wspaniały jubileusz. Na stadionie miejskim będzie można zobaczyć najlepszych piłkarzy tego klubu i pokibicować meczom seniorów, oldbojów oraz posłuchać koncertów, m.in. Janusza Pruniewicza i Jezioranek. Z tej okazji przedstawiamy krótką historię klubu.
Włodawianka to jeden z najstarszych klubów na Lubelszczyźnie. Za datę powstania klubu przyjmuje się 15 marca 1923 roku. W momencie założenia nazywał się Klub Sportowy we Włodawie, następnie KS „Sokół” Włodawa, a od roku 1924 przyjął nazwę „Włodawija”. W dwudziestoleciu międzywojennym klub nie uczestniczył w rozgrywkach ligowych, natomiast skupiał się na rywalizacji z lokalnymi drużynami: Żydowskim Klubem Sportowym Makabi oraz Wojskowym Klubem Sportowym 9 Pułku Artylerii Ciężkiej.
Po wybuchu II wojny światowej działalność drużyny piłkarskiej została zawieszona. Powojenna reaktywacja nastąpiła w latach 50, kiedy to klub przybrał aktualną do dnia dzisiejszego nazwę „Włodawianka”. Drużyna seniorów została zgłoszona do rozgrywek w klasie B podokręgu chełmskiego. W 1959 roku drużyna uzyskała awans do klasy A po zwycięskim meczu z LZS Terespol.
Następne lata to okres spadków do klasy B oraz ponownych awansów do A klasy. W 1965 przybywa do Włodawy trener Edmund Świtka, który rozpoczyna zajęcia piłkarskie w klubie. Równolegle ze szkoleniem piłkarzy jest nauczycielem wf w Zespole Szkół Zawodowych we Włodawie.
W sezonie 1975/76 nowym trenerem seniorów zostaje Witold Dudzik, który wyprowadził drużynę seniorów na
4. miejsce w klasie okręgowej, natomiast juniorzy zajęli 1. miejsce w swojej klasie rozgrywkowej.
W roku 1976 nastąpiło połączenie Włodawianki z lokalnym rywalem TKKF „Garbovia”. Fuzja dwóch włodawskich drużyn nie przyniosła oczekiwanych rezultatów.
W 1978 roku Włodawianka stanęła przed szansą awansu do III ligi, niestety dwumecz z Tomasovią zakończył się zwycięstwem drużyny z Tomaszowa Lubelskiego. W latach 80. I 90. Drużyna Włodawianki występuje w rozgrywkach międzyokręgowych ligi chełmsko-zamojskiej i chełmsko-bialskopodlaskiej. W wyżej wymienionym okresie pracę szkoleniową w klubie prowadzili: Witold Dudzik, Andrzej Wysokiński, Zdzisław Nowoświatłowski, Edmund Świtka, Tadeusz Klepacki i Marek Drob.
Jesienią 2001 roku doszło do połączenia klubów: Włodawianka oraz Płomień Różanka. W swej historii Włodawianka zdobywa czterokrotnie Puchar Polski na szczeblu okręgu chełmskiego. Pierwszy raz puchar zdobywa 1984 r., pokonując w finale zespół Chełmianki 4:1. Bramki w tym meczu strzelili Andrzej Toporkiewicz x2, Marek Drob I Marian Władyczuk, trenerem był Edmund Świtka. Kolejny puchar Włodawianka zdobyła w 1999 r., po pamiętnym finale na stadionie PKWN w Chełmie, gdzie pokonała Granicę Dorohusk 3:2. Bramki w tym meczu zdobyli Wojciech Grzywaczewski, Ernest Czelej i Bogdan Kruwelski, trenerem był Marek Drob. Była to ogromna niespodzianka, bo zespół Granicy Dorohusk w rozgrywkach klasy okręgowej wygrywał ze wszystkimi rywalami różnicą 5 albo więcej bramek. Następny puchar klub zdobył w 2003 r. po zwycięstwie z Chełmianką 1:0. Złotą bramkę zdobył Paweł Soroka, trenerem był Mirosław Rymczuk. Ostatni jak dotąd Puchar Polski klub wywalczył w 2010 r., pokonując w finale na Stadionie Miejskim we Włodawie drużynę Startu Krasnystaw 2:0. Bramki dla włodawskiej drużyny zdobyli Grzegorz Bornus, Paweł Kruk, trenerem drużyny był Marek Drob. Po sześciu latach gry w V lidze, w sezonie 2004/2005 Włodawianka zdecydowanie wygrywa rywalizację w tej klasie rozgrywkowej, uzyskując awans do IV ligi. Czwartoligowy sezon 2005/2006 Włodawianka kończy na 15 pozycji, spadając tym samym do chełmskiej ligi okręgowej.
W sezonie 2006/2007 Włodawianka zajęła 3. miejsce w okręgówce, natomiast w kolejnym wygrała rywalizację i awansowała do IV ligi. Czwartoligowy sezon 2008/2009 Włodawianka kończy na 14 pozycji, spadając tym samym do chełmskiej ligi okręgowej. Sezon 2009/2010 w chełmskiej lidze okręgowej kończy na pierwszym miejscu, ponownie awansując do IV ligi.
Sezon 2010/2011 Włodawianka kończy na 6. miejscu w tabeli IV ligi lubelskiej. Trenerem w tym okresie jest Marek Drob. Kolejne dwa sezony Włodawianka występuje w IV lidze, opuszczając ją na rok gry w klasie okręgowej, by wygrać zdecydowanie tę klasę rozgrywkową i w sezonie 2014/2015 po roku powraca do IV ligi.
Kolejne sezony Włodawianka spędza w IV lidze. Dopiero w sezonie 2017/2018 zaczyna się kryzys i po 4 wysokich porażkach drużyna Włodawianki wycofuje się z rozgrywek. Przed sezonem 2018/2019 Włodawianka przejmuje licencję klubową do gry w IV lidze od drużyny Eko Różanka, która wycofuje się z rozgrywek. W sezonie 2020/2021 i 2021/2022 drużyna występuje w rozgrywkach IV ligi.
Ciekawym wydarzeniem w historii włodawskiej piłki był mecz charytatywny na stadionie miejskim we Włodawie 29.05.2012 r. pomiędzy drużyną Włodawianki a GKS Bogdanka Łęczna. W zespole z Łęcznej wystąpiło aż 11 piłkarzy zagranicznych z kilku państw: Brazylii, Japonii. Serbii, Macedonii, Czech i Maroka. Mecz zakończył się zwycięstwem drużyny z Łęcznej 4:1. Zebrane pieniądze zostały przekazane dla poszkodowanej w wypadku drogowym Zuzi.
Największe sukcesy drużyn młodzieżowych to awans do finału centralnego Piłkarska Kadra Czeka. Turniej rozgrywany był na stadionie olimpijskim w Słubicach, gdzie podczas berlińskich Igrzysk Olimpijskich z 1936 r. rozegrano konkurencje jeździeckie oraz jeden z meczów eliminacyjnych w piłce nożnej. Włodawianka rozpoczęła turniej od wysokiego zwycięstwa w pierwszym meczu z drużyną z woj. pomorskiego Tęcza Brusy 9:1. W kolejnym meczu młodzi piłkarze z Włodawy zremisowali z Czarnymi Olecko z woj. warmińsko- mazurskiego oraz przegrali z Włókniarzem Moszczenica z woj. łódzkiego. W półfinale Włodawianka gładko wygrała z gospodarzami turnieju Polonią Słubice 2:0. W dramatycznym pojedynku finałowym lepsi od naszych zawodników okazali się zawodnicy z Moszczenicy, wygrywając 1:0. Jedyną bramkę w spotkaniu strzelili włodawianie, ale niestety do własnej bramki. Za udział w turnieju oprócz pucharu i medali drużyna Włodawianki otrzymała nagrodę dla najskuteczniejszej drużyny, z dorobkiem 13 bramek oraz komplet strojów ufundowany przez prezesa PZPN Grzegorza Lato. Indywidualną nagrodę dostał Michał Budzyński, uznany najlepszym zawodnikiem turnieju. Dodatkowo otrzymał powołanie do kadry reprezentacji Polski U16, na zgrupowanie w Grodzisku Wielkopolskim. Kadrę prowadził wtedy Marcin Dorna. Podczas pobytu na festynie we Frankfurcie zawodnicy klubu wzięli udział w turnieju piłki ulicznej, w którym zdobyli 1. miejsce.
W 2011 roku drużyna młodzików Włodawianki uczestniczyła w ogólnopolskim turnieju Mała Piłkarska Kadra Czeka w Opolu. W gronie 16 reprezentacji wojewódzkich zespół Włodawianki zajął 5. miejsce. Drużynę tworzyli: Maciej Kościuczyk, Sebastian Bober, Maciej Nilipiuk, Bartosz Mierzwa, Piotr Chodziutko, Maciej Rybaczuk, Kamil Trzeciak, Damian Głogowski, Karol Chorąży.
W latach 90. przy klubie MLKS Włodawianka powstała drużyna oldbojów, w swej bardzo bogatej historii uczestniczyła w wielu turniejach międzynarodowych i krajowych (Wilno, Łuck, Kowel). Od wielu lat organizowane są turnieje, w których uczestniczą zespoły z Białegostoku, Siedlec i naszego województwa. Historycznym wydarzeniem na stadionie miejskim we Włodawie był mecz włodawskich oldbojów z drużyną rówieśników Górnika Zabrze. W składzie drużyny gości wystąpił legendarny zawodnik Stanisław Oślizło oraz kilku byłych zawodników z ekstraklasy. Po meczu odbyła się wspólna biesiada piłkarska obydwu drużyn w restauracji Monaco w Okunince nad Jeziorem Białym.
Wyróżniający się piłkarze w historii klubu:
Jan Bareja, Eugeniusz Banasiewicz, Edward Głogowski, Andrzej Gruszczyński, Krzysztof Michalczuk, Waldemar Podgórski, Lesław Urbański, Marcin Wereszczyński, Marian Wilczyński, Daniel Polak, Paweł Roszczyk, Kamil Struk, Mirosław Włodarczyk, Zbigniew Bareja, Stanisław Dąbek, Witold Dudzik, Paweł Dybczyński, Krzysztof Frączyk, Tomasz Grzywaczewski, Tadeusz Klepacki, Ryszard Klimczuk, Andrzej Kowalski, Ryszard Kral, Antoni Kruk, Leszek Moszczyński, Zdzisław Mucha, Maciej Nastałek, Bolesław Ostaszewski, Wiesław Pawluk, Jan Piskorski, Lucjan Pełech, Mieczysław Pryl, Grzegorz Pryl, Mirosław Rymczuk, Dariusz Sidoruk, Jan Soroka, Mieczysław Stupka, Zbigniew Urbański, Rajmund Wiśniewski, Bogdan Wysocki, Igor Musurec, Antoni Kruk, Kacper Czarnota, Marian Cenkała, Ernest Czelej, Mariusz Czuj, Jerzy Dejer, Marian Denisiuk, Marek Drob, Franciszek Dynkiewicz, Kazimierz Kamiński, Jerzy Kozłowski, Jakub Kuczyński, Krzysztof Kwiatkowski, Andrzej Łągwa, Tadeusz Łągwa, Włodzimierz Machnow, Wiesław Mikulski, Artur Nielipiuk, Edward Ostrowski, Sławomir Pogonowski, Wiesław Sposób, Bogusław Szpejda, Roman Szybisty, Andrzej Toporkiewicz, Piotr Wasilewski, Tadeusz Wieliczko, Wojciech Więcaszek, Włodzimierz Wisłocki, Mirosław Witowski, Andrzej Wołczuk, Jarosław Torbicz, Marcin Torbicz, Krzysztof Torbicz, Bogdan Kruwelski, Paweł Soroka, Marcin Chaciówka, Michał Kuczyński, Ryszard Anisiewicz, Tadeusz Babkiewicz, Andrzej Bilicz, Jerzy Chrzanowski, Bernard Cykier, Dariusz Dejer, Zdzisław Filipowicz, Marian Gaj, Andrzej Gawroński, Wiesław Kasprzak, Dariusz Koziej, Leon Kurczuk, Ryszard Majer, Stanisław Matysiak, Zdzisław Mazur, Artur Moczulski, Dariusz Polak, Jerzy Pietrzkiewicz, Krzysztof Reczek, Piotr Sadlak, Maciej Witowski, Ireneusz Zarczuk, Vladyslaw Magdysh, Wojciech Grzywaczewski, Michał Budzyński, Grzegorz Bornus, Norbert Zdolski, Rafał Musz, Adrian Smolik.
Sylwetki najbardziej zasłużonych osób:
Jan Zaremba – działacz klubowy w latach 1956-2010
Jan Soroka – zawodnik w latach 50. I 60., członek zarządu kilku kadencji
Tadeusz Kiecana – prezes klubu w latach 80.
Stanisław Twaróg – członek zarządu wielu kadencji, trener drużyn młodzieżowych
Bogdan Wysocki – zawodnik w latach 70. oraz członek zarządu wielu kadencji, obecnie kierownik drużyny seniorów
Witold Dudzik- zawodnik w latach 70., kierownik klubu, członek zarządu
Tadeusz Klepacki – zawodnik w latach 70. I 80., trener, od 15 roku życia związany z klubem (1955)
Stanisław Dąbek – zawodnik w latach 70. I 80., trener seniorów i grup młodzieżowych
Piotr Meniów – zawodnik w latach 70., członek zarządu wielu kadencji
Henryk Rusiński – pracownik MOSiR, związany z klubem od 25 lat
Marek Drob – zawodnik w latach 70. I 80., trener wszystkich grup od 30 lat, obecny trener seniorów
Dariusz Koziej – zawodnik w latach 80., wieloletni prezes i sponsor klubu
Wojciech Filipek – działacz klubowy od 30 lat
Ryszard Nilipiuk – prezes klubu i członek zarządu, członek zarządu Lubelskiego Związki Piłki Nożnej (jedyny w historii klubu), obecnie sekretarz
Teresa Roman – kierownik klubu w latach 70. I 80.
Wanda Słomiana – kierownik klubu przez 30 lat. (pk)
